නිර්මාල් රංජිත් බලු ආචාරියාට ද්‍රෝහී පල්ලි සහාය

නිර්මාල් රංජිත් දේවසිරි නම් ගණිකාවකගේ අවජාතක සුනඛ පුතෙක් මේ දිනවල කරළියට පැමිණ සිටී. මුගේ නියම නොම්මරේ හෙලි කරවූ පුවතක් ජාති මාමක අඩවියක පල විය. මේ උගේ පිළිකුල් මානසිකත්වයට තවත් ශාක්ෂියකි. තමා විසින් විනාශ කල ධීවර ජීවිත ගැන හාංකවිසියක් නැති නින්දිත පල්ලි ලෝගු බල්ලෝ තමා විසින් අගු පිලේ ඇති දැඩි කරන තම වංශයේ එකාට වරදින විට කුලප්පු වී ඇති තරම ඔවුන් විසින් ජනපතිට යොමුකල මේ ලිපිය මොනවට පෙන්වා දෙයි.

නිර්මාල් රංජිත් දේවසිරි පාහර සුනඛයා

27 June 2012, 11:18 pm

(text of letter sent by a group of Catholic Clergy to President Mahinda Rajapaksa)

We, the members of the Christian Solidarity Movement, are distressed by the media reports that Dr. Nirmal R. Devasiri of FUTA has been intimidated by a group of unknown men who have arrived by a jeep at his neighbourhood to inquire his whereabouts, claiming to be from the defense ministry.

Having witnessed the recent events of abduction, disappearances and shooting, this is a clear indication to us that Dr. Nirmal Ranjith’s life is in imminent danger.

We have seen enough of blood being shed on our soil and the sufferings of families due to loss of their dear ones. If we continue this kind of behavior, world outside will begin to believe that Sri Lanka has not evolved from a culture of barbarism and that great religions of Asia have had no influence over us.

The intimidatory beahviour on the part of those “unknown” men, we believe, indicates an intolerance of Dr Ranjith’s freedom to express his opinion, his involvement in the campaign against the privatization of university education and his trade union activities.

The free expression of thoughts and freedom for involvement in trade union activities is a fundamental right guaranteed by the constitution in Sri Lanka and human rights charter of the United Nations.

If the government is moving on the right path, needless to say, it ought to recognize the contribution of the academics of our universities, however unpalatable their ideas might be to some of our politicians. Moreover, it ought to further promote the freedom of thought and expression which are fundamental principles of democracy and good governance. The failure in this regard only indicates the Government’s aversion to democracy and good governance.

Therefore, we who met on the 25th resolved to kindly request your Excellency as the Executive President of our country to hold an impartial inquiry into this matter as reported in the media and ensure security to Dr. Nirmal Rajith and respect his role as an academic and his freedom to carry out his duties as a free citizen and as a trade union leader.

Thanking you,

Yours sincerely,

Fr.Sarath Iddamalgoda.
Fr. Sathivel.
Fr. Terrence Fernando.
Fr. Sherard Jayawardene.
Fr. Anton Jayananda
Fr. Bernard Rehart.
Fr. Nandana Saparamadu.
Sr. Helen Fernando.
Sr. Noel Christine Fernando.
Sr. Angela Fernando.
Sr. Deepa Fernando.
Sr. Kathleen Fleming.
Mr. Mahinda Namal.
Mr. Nimal Perera.
Mr. Ralston Weiman.
Ms. Melani Manel Perera.
Mr. Lal Fernando.
Mr. Roshani Fernandopulle

කතෝලික NGO මුදලින් සිරිවර්ධන බුදු වීම

God Bless යනුවෙන් තම ශ්‍රාවකයන්ට පිළිතුරු දෙන මේ මන්ද මානසික මිනිසාගේ පසුබිමේ මුදල් සැපයුම ඒ පිළිතුරින්ම තේරුම්ගත හැකිය. පල්ලිය බුදු සමය වනසන්න යොදන උපා වල කෙළවරක් නැත. මේ පිස්සා එලවා දමන්න හැමෝම එක්විය යුතු කාලයයි මේ.

---

සිරිවර්ධන බුදු වීම අප්පුවා රජවීම

“දිවයිනේ” මුල් පිටුවේ ඊයේ (25 දා) පළවූ පුවතක්‌ පිළිබඳව අපගේ අවධානය යොමු කරනු ලැබේ. ගාල්ලේ වඳුරඹ වාසය කරන පුද්ගලයකු බුද්ධාගමට විරුද්ධව යන සැටිත්, ඔහු සිටින තැන වැටලීම සඳහා සිවිල් වැසියන් සහ භික්‌ෂුන් වහන්සේලා පිරිසක්‌ සංවිධානය වූ සැටිත් පුවතේ විස්‌තර වෙයි. මේ පුද්ගලයා ගැන පුවතේ නැති කතාව මෙසේයá ඔහුගේ නම සිරිවර්ධනය. වඳුරඹ, දේශන ශාලාවක්‌ තනාගෙන එහි සිට බණ දේශනා කරන ඔහු කියන්නේ තමන් බුදු බව ලබා ඇති බවය. ඔහුගෙන් බණ ඇසීමට උපාසක අම්මලාත්, ධනවත් මහත්වරු සහ නෝනලාත්, චීවරධාරියෝත් පැමිණෙති. බණ කීම සඳහා එන්නට සිරිවර්ධනට බැරි වූ දවසට ඔහුගේ බණ දේශනා සහිත සී.ඩී. තැටියක්‌ වාදනය කරනු ලැබේ. එදාට ඔහුගේ පුටුවට වැඳගෙන ඒ බණ අසන උපාසක අම්මලා පිළිබඳ ඇසින් දුටු සාක්‍ෂි තිබේ.

මෙයට වසර දෙදහස්‌ පන්සිය පනස්‌ ගණනකට පෙර සිදුහත් බෝසතාණන් වහන්සේ බුද්ධත්වය ලද බව ප්‍රකාශයට පත් වීමත් සමඟම ලෝකයේ ඇති ප්‍රශ්නවලින් සියයට සියයක්‌ම විස¹ ගැනීමට මාර්ගයක්‌ සකල ලෝකවාසී ජනයාට පෑදින. එහෙත් සිරිවර්ධන තමා බුදු වී යෑයි ප්‍රකාශයට පත් කිරීමත් සමඟම ඒ ප්‍රශ්න සියයට සියය මෙන්ම මෙතෙක්‌ නොතිබූ ප්‍රශ්න සමූහයක්‌ද හටගෙන තිබේ. සිදුහත් බෝසතාණන් බුදු වීමත් සමගම දුර්මත වපුරමින් කම් සැප අනුභව කළ බමුණෝ නන්නත්තාර වූහ. ගස්‌ ගල්වලට වඳිමින්, බිලි පූජා පවත්වමින් සිටි කපටි පූජකයෝ මහපාරට වැටුණහ. එසේම ඇඟේ තිබූ ඇඳුම් ගලවා දමා තනි කකුලෙන් හිටගෙන සිටි ජෛනයන්ට නැවත වරක්‌ ඇඳුම් මසා ගැනීම සඳහා එකල තිබූ ටේලර් සාප්පු වෙත යැමට සිදු විය. එහෙත් සිරිවර්ධන තමා බුදු වී යෑයි කී පසු කිසිදු සමාජ පෙරළියක්‌ සිදුවී නැත. සිදුවීමට ගිය එකම පෙරළිය වූ ගිහියන් සහ සංඝයා වහන්සේලා සිරිවර්ධන වැටලීමට ගිය ගමනද පොලිසිය විසින් වළක්‌වන ලදී. යම් හෙයකින් මේ පිරිසට සිරිවර්ධන හමු වූයේ නම් ඔහුගේ ශරීර කොටස්‌ ගණන් කිරීමේ කාර්යය අවසන් කිරීමට රජයේ රස පරීක්‍ෂකට දින ගණනාවක්‌ම ගතවනවා ඇත.

ඔය කියන තරම් ලෙහෙසියෙන් ගිහියකුට බුදු විය හැකිද? “මම සෝවාන් වීමි, මම සකෘදාගාමී, අනාගාමී පල ලැබීමි, මම නිවන් මඟ සොයා ගතිමි” යනුවෙන් කියන පුද්ගලයෝ කාලයෙන් කාලයට මතුවෙති. ධර්මය ප්‍රගුණ කර ධර්මයෙහි හැසිරී පෙර කී තත්ත්වයන් ලබාගත් පින්වතුන් අප අතර සිටින්නට පුළුවන. උදාහරණයක්‌ වශයෙන් මහායාන බුද්ධාගමට අයත් කෘතියක්‌ වූ “තිබ්බත මළපොත” (The Tibet Book of the Dead) නමැති කෘතිය ගනිමු. තිබ්බතීය බෞද්ධ වත් පිළිවෙත්වලට අනුව ලියෑවී ඇති මෙම පොතේ එන පරිදි ඕනෑම කෙනකුට නිවන් යා හැකිය. ඒ සඳහා කළ යුත්තේ මරණ මංචකයේ සිට භාවනා කරමින් සියලු ආශාවන් ප්‍රහීන කර ගැනීමය. මෙසේ භාවනා කරමින් සිටින තැනැත්තා විවිධ කාමභෝගී සහ රස භෝගී දර්ශන මනෝමයෙන් දකී. ඒවා අසල ඔහු නැවතුනොත් ඉපැදීම යළි සිදු වෙයි. එහෙත් ඒ සියලු දේ පසුකර ඉදිරියට යැමට ඔහුට හැකිනම් එක්‌තරා අවස්‌ථාවකදී යළි ඉපදීමෙන් බැහැර වීමේ ශක්‌තිය ඔහු තුළ ඇති වන්නේය.

මෙය Fast Food (ක්‍ෂණික ආහාර) වර්ගයේ Instant (එකෙණෙහිම) නිවන් යැමකි. මුළු ජීවිත කාලය තුළම පව් කරමින් ජරාජීර්ණ වූ ජීවිත ගත කළ මිනිසුන්ට මේ ක්‍රමයෙන් නිවන් ගිය හැකිද යන්න ගැන අපට දැනීමක්‌ නොමැත. අප දන්නා බුද්ධත්වය වන්නේ කිව නොහැකි තරම් කාලයක්‌ පෙරුම් පුරා ලබන බුද්ධත්වය ගැනය. මුවා මරා කෑමට ඌ පසුපස එළවමින් සිටි දේවානම් පියතිස්‌ස පස්‌ පව් නොකරන රජකු බවට පත්කළේ ඒ බුද්ධත්වය තුළින් හටගත් ධර්මය විසිනි.

ආගම යනු ඉතා සංවේදී විෂයයකි. මම බුදු වීමි යනුවෙන් ප්‍රකාශයක්‌ කරන කෙනෙක්‌ ඒ බව ඔප්පු කර පෙන්විය යුතුය. සිරිවර්ධන මැතිතුමා එය කෙසේ ඔප්පු කළේ දැයි අපි නොදනිමු. “මම ක්‍රිස්‌තුස්‌ වෙමි” යනුවෙන් පත්තරවල දැන්වීම් දමන පුද්ගලයෙක්‌ සිටී. මේ සියලු කතන්දර අසන අපට මතක්‌ වන්නේ “අප්පුවා රජ වීම” නමැති පැරැණි සිංහල ජන කතාවකි. රජ වීමට කෙනකු සොයාගත නොහැකි තරම් රට පරිහානියට පත්වූ කාලයක ගමක සිටි, පොල් කඩා දීමෙන් ජීවත් වූ අප්පුවා රජ විය. රජ වුවද හැම උදෑසනකම ඔහු වළල්ලක්‌ ගෙන පොල් කැඩීම සඳහා ගමේ ගෙවල් ගානේ ගියේය. මෙතැන් සිට ඉතිරි හරිය සිතා ගැනීම පාඨකයාට භාරය.

 

http://www.divaina.com/2012/06/26/editor.html

කාඩිනල් මැල්කම්/රනිල් වික්‍රමසිංහ කල්ලියේ තවත් බිල්ලක් – ජේසුමනී

මීට සුළු කලකට පෙර , රටට එරෙහි මානව හිමිකම් චෝදනා ජාත්‍යන්තරව පෙළ ගැසෙන අතර  හලාවත ධීවර උද්ඝෝෂණය ඇති කරනු ලැබුවේ කාඩිනල් මැල්කම්/රනිල් වික්‍රමසිංහ කල්ලියේ තුච්ඡ මානසික සංතෘප්තිය පිණිසය. ඩීසල් මිළ මුවාවෙන් කල පමණ ඉක්මවූ රඟපෑමක් වූ මේ පල්ලි/UNP විහිළුවෙන් ඇස් රතු වූයේ අසරණ ධීවර පවුලකය. එදිනම මේ මෝඩකමට දැක්කවූ මී හරක් අතර ජේසුමනී නම් ධීවරයාද විය. දැන් ඉතින් දෙවන පවුලටත් හෙණ ගහපන් කියා කාඩිනල් මැල්කම්/රනිල් වික්‍රමසිංහ කල්ලිය අහක බලා ගන්නවාද? තමාගේ උවමනාවට දිවි දුන් මේ අසරණයාගේ පවුලවත් නඩත්තු කරන්න පිළිවෙළක් යොදනවාද? රටේ බුදු දහමට එරෙහිව විසි කරන්න ඕන තරම් මුදල් ඇති කාඩිනල්/රනිල් වික්‍රමසිංහ කල්ලියට මේ සම්බන්ධව මුදල් අපහසුතා ඇතැයි අපි නොසිතමු.

http://www.divaina.com/2012/06/24/feature09.html

---

එල්ලෙනවා හැර ජීවිතයට උත්තරයක්‌ තිබුණාද!

හලාවතදී වෙඩි වැදී ඒ සොවින් එල්ලී මැරුණු ඡේසුමනිගේ කතාව

නොවිය යුතු සියල්ල සිදුව තිබේ. තමන් වෙනුවෙන්ම නොව සමස්‌ත ධීවර ප්‍රජාවගේ හෙට දවස වෙනුවෙන් වීදි බැස පෙර මිලටම ඩීසල් දෙන්නැයි හඬ නැගූ ඇන්ටනී ප්‍රනාන්දුගේ හිස කුඩු වෙන්නට වෙඩි තබා ඝාතනය කෙරිණි. ඒ විරෝධතාවේදී ඇන්ටනී සමග සිටි ඡේසුමනි කිංස්‌ලිගෙ ඉණෙන් පහළ කොටසට වැදුණු උණ්‌ඩයකින් ඔහුද අසාධ්‍යව රෝහල්ගත කෙරිණි. නීතිය යුක්‌තිය වල් වැද්දූ ඒ නපුරු සිහිනයෙන් ගතව ඇත්තේ සිව්මසක්‌ පමණකි. යළිත් එගොඩවැල්ල මිනිසුන්ගේ පරණ තුවාල අලුත් වී තිබේ. ධීවර උද්ඝෝෂණයේදී වෙඩි වැදී ඔත්පළව හිඳි ඡේසුමනී කිංස්‌ලි මියගොස්‌ තිබිණි.

නැත නැත එසේ පැවසීම දොaෂයකි. වෙඩි වැදී ඔත්පළව හිඳි කිංස්‌ලි මියගොස්‌ හිඳිනැයි කීම වැරැදි අර්ථ නිරූපණයක්‌ ඇතිකරවන්නකැයි කෙනකුට චෝදනා කිරීමට පුළුවනි. ඡේසුමනී මියගොස්‌ තිබුණේ වෙඩි වැදීමෙන් සිදු වූ තුවාල හේතුවෙන් යෑයි අර්ථනිරූපණය වුවහොත් මේ මරණයද ඇන්ටනී ගේ මරණය මෙන් ආණ්‌ඩුවේ ගිණුමට බැරවන්නකි.

එබැවින් ධීවර උද්ඝෝෂණයේදී ආණ්‌ඩුවේ ලයිසන් තුවක්‌කුවකින් පිට වූ උණ්‌ඩයකින් තුවාලව ඔත්පළව හිඳි ඡේසුමනී කිංස්‌ලි සියතින් ගෙල වැලළාගෙන තමන්ගේ දිවි තොරකර ගෙන තිබුණේ යෑයි නිවැරැදිව ලියමු.

එහෙත් නොලියා සිටීමට නොහැකිම කරුණ ඡේසුමනී සියදිවි තොරකරගන්නා තැනට පත්කළේ වෙඩි වැදීමෙන් හටගත් ශාරීරික තුවාල හේතුවෙන් ඇති වූ මානසික තුවාල නිසා වීමය. ඇත්තෙන්ම මේ මානසික තුවාල ඇතිවන පරිසරයකට ඔහු තල්ලු වූයේ කෙසේද?

ඉකුත් පෙබරවාරියේ සිදුවූ ඒ ධීවර උද්ඝෝෂණයට පෙර ඡේසුමනීට දිවි නහ ගැනීමට තරම් හිතට වධ දුන් හේතුවක්‌ නොතිබිණි. ඡේසුමනී කිංස්‌ලිට ධීවර රස්‌සාව හිමිවන්නේ උපන් ගෙයිම මෙනි. ඔහු හැබෑම ධීවරයෙකි. ධීවර රැකියාව හැර ඔහු උගෙන ගත් වෙනත් කර්මාන්තයක්‌ නොවේ. එහෙත් ඔහුට උරුම ඒ රැකියාව අනුන්ට අත නොපා සමාජයට කරදරයක්‌ නොවී ජීවිතය ගෙන යැමට තරම් ඔහුට සෑහිණි. ඇත්තෙන්ම එයින් කියනුයේ ඔහුට අඩු ලුහුඬුකම් නොතිබුණා යන්න නොවේ. දයාබර බිරිඳකගේ සහ දරු පැටවුන් හතර දෙනකුගේ ජීවිත ජීවත් කරවීමට තරම් ධීවර රස්‌සාවෙන් හම්බකරන්නා මුදල කළමනා කර ගැනීමට හැකි පොහොසත් මානසික තත්ත්වයක්‌ ඡේසුමනීට තිබිණි. සමාජයේ කිසිවකුට කරදරයක්‌ නොවී යහපත් පුරවැසියකු ලෙස ජීවත් වූ ඡේසුමනීගේ ඒ මානසිකත්වය කුඩුපට්‌ටම් කර පොඩිකර ඒ දුහුවිලි වලටද ගිනි හවුළුවාලූයේ ඔහු සදාකාලික අබ්බගාතයකු වන ලෙස ආණ්‌ඩුවේ ලයිසන් තුවක්‌කුවකින් පිට කළ උණ්‌ඩයකින් බව නොලියා සිටිය හැකි නොවේ.

මොනවා නැති වුණත් එයා අපට කන්න ගෙනත් දුන්නා. දරුවො හතර දෙනාම හොඳට රහට කන්න පුරුදු වෙලා හිටියෙ. ඒක එයා දන්නවා.

ඡේසුමනී කිංස්‌ලිගේ බිරිඳ වන ජෙනිටා නිලන්ති පැවසූ ඒ වචන දෙක තුන තුළ ඔවුන්ගේ පවුල් ජීවිතය ගැන වටහා ගත හැකි බොහෝ කරුණු කාරණා ගැබ්ව තිබේ. බිරිඳ සකසා දෙන බත්පත රැගෙන ගොම්මන් අඳුරේ මහ මුහුද දෙසට පියවර ඔසවන දයාබර ස්‌වාමි පුරුෂයෙක්‌. හම්බ කරගත් සොච්චම දරු පවුලේ පෝෂණය සඳහා හිමිදිරියේම බිරිඳගේ අත මිට මොළවන පියෙක්‌. පිසූ රස මසවුළු භුක්‌ති විඳිමින් පියකුගේ සෙනෙහස ලබන දරු පවුලක්‌. අගහිඟ කම් මැද්දේ වුව එකට වැටී එකට සිටිමින් සතුටින් ගලා ගිය ජීවිත හයක්‌.

මේ සියල්ල වෙනස්‌ වූයේ නිමේෂයකින් මෙනි. වෙඩි වැදීමෙන් පාදයක්‌ අක්‍රිය වූ ඡේසුමනීට ධීවර රැකියාව කරගෙන යැමට යළි කිසිදාක ඉඩ නොලැබුණේය. පාදයේ තුවාලය සුවකරගෙන රෝහල් වාට්‌ටුවෙන් නිවසට පැමිණියත් දවසේ වැඩි කාලයත් ඇඳක්‌ මතට වී සිටින්නට සිදුවිය. මේ කාලය තුළ ඡේසුමනීලාගේ ජීවිත කතාව මෙන්ම ධීවරයන් කෙරෙහි පැවැති රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්තිවලද වෙනස්‌කම් සිදුවිය. ඇන්ටනී සහ ඡේසුමනී නියෝජනය වූ එගොඩවැල්ල ධීවරයන්ට පමණක්‌ නොව සමස්‌ත ධීවර ප්‍රජාවට ඩීසල් සහනාධාරයක්‌ ලැබුණේය. එහෙත් ඒ හිමිකම ලබාගැනීමට ජීවිතයෙන් වන්දි ගෙවූ ඇන්ටනීටත් ඔත්පළ වූ ඡේසුමනීටත් නොහැකි විය. එහෙත් මේ කාලය තුළ මේ සිද්ධිය හා සම්බන්ධ ඔවුන්ගේ ජීවිත හා සිදුවූ වැදගත් සිදුවීමක්‌ මුළු රටේම අවධානය දිනා ගත් බවක්‌ පෙනිණි. ඒ විපක්‍ෂ නායක රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා සමග පිරිසක්‌ ඝාතනය වූ ඇන්ටනීගෙ පවුලේ සුවදුක්‌ බැලීමට ඔවුන්ගේ පැළට ගොඩවීමය. ඒ ගැන විශ්වාසය පෙරදැරිව 2012 මාර්තු 18 වැනිදා “දිවයින ඉරිදා සංග්‍රහය” සටහන් තබා ඇත්තේ මෙසේය.

“කෙසේ හෝ ඇන්ටනී ප්‍රනාන්දු ධීවරයාගේ පැලට ගිය එ.ජා.ප. නායක රනිල් වික්‍රමසිංහ ප්‍රමුඛ පිරිසක්‌ ඒ දරු පවුලට කළ සත්කාරය අගය කළ යුතුය. ඇන්ටනීගේ අසරණ බිරිඳ හා ඒ දරු පැටවුන්ට හෙටක්‌ ගැන සිතීමට කෙබඳු හෝ රැකවරණයක්‌ අද අවශ්‍යව තිබේ.”

එහෙත් ඇන්ටනීගෙ බිරිඳ අද හෙළිකරන කරුණු අනුව බොරදියේ මාළු බාන දේශපාලකයන් හමුවේ අලෙවි වී ඇත්තේ ඇන්ටනීගේ මරණයම පමණක්‌ නොවේ. ඒ අසරණ පවුල දේශපාලන ගිණුම්වලට බැරවන විට මාධ්‍යද ඇන්දවීමට තරම් දේශපාලකයන් සටකපට වී තිබේ. ඒ බව තහවුරු කරන්නේ අප නොවේ. ඇන්ටනීගේ බිරිඳ කළ මේ ප්‍රකාශයයි.

ඇන්ටනීට වෙඩි තියල මැරුණට පස්‌සෙ පොලිසියේ මහත්තුරු දරු දෙන්නට පොතට දාල දුන්න කීය හරි ඇරෙන්න ඔය කිසි කෙනෙක්‌ අපට උදව්වක්‌ කළේ නෑ. විපක්‍ෂ නායකතුමා අපට සිරිකොතට එන්න කියල බැංකු පොත් තුනක්‌ ඇරල දුන්න. පොත් විතරයි. ඒ තුනම බිංදුවේ.

ඇය මේ කියන්නට උත්සාහ කරන්නේ කුමක්‌ද? මේ සිද්ධියේදී විපක්‍ෂයේ පිරිසක්‌ ඇන්ටනීගේ පවුලට ආධාරයක්‌ කළ බවට පුවත් පළවූවා මතකය. මෙයින් හෙළිවන්නේ එම ආධාර ප්‍රචාරයට පමණක්‌ සීමා වූවා නොවේදැයි අප කනගාටුවෙන් වුවද ලියා තබමු. ජීවිතයෙන් වන්දි ගෙවූ ඇන්ටනීගේ අසරණ පවුලට එබඳු ඉරණමක්‌ අයත් වී නම් ඡේසුමනීගේ පවුලේ නැති බැරිකම ගැන උණුවන සිත් වේ යෑයි සිතීම විහිළුවකි. ඉඳහිට හෝ එබඳු සිතක්‌ පහළව ඔවුන්ට උපකාරයක්‌ කළේ අසල්වාසීන් පමණි. නමුත් ඒ උපකාරවලින් සැමදා ඔවුන්ගෙ ළිප ගිනි මෙළවිය හැකි නොවේ. හය දෙනකුගේ කුස ගිනි නිවිය හැකි නොවේ. තවමත් පසළොස්‌ හැවිරිදි වියේ පසුවන ඡේසුමනීගේ වැඩිමහල් දරුවා සෙබස්‌තියන් මියුවින් පාසල් ගමන නවතා පවුලේ බර කරට ගත්තේ එබැවිනි.

වෙඩි වදින්න කලින් තාත්තා බෝට්‌ටුවල කුලියට රස්‌සාවට ගියා. බෝට්‌ටුවල මාළු නැතිදාට ගෙදර එන්නෙ නෑ. මාළු කඩේ කුලී වැඩක්‌ හරි කරල අම්මට සල්ලියි හොඳ මාළු කූරියකුයි ගෙනත් දෙනවා අපිට බැදලා කන්න දෙන්න කියල. අපේ අම්මගෙ නම ජෙනීටා නිලන්ති. මම සෙබස්‌තියන් මියුවින්. මල්ලි නිලුක්‍ෂාන්, මලීෂා නංගි, අජිත් බාල මල්ලි අපි හතර දෙනාම ගියේ වැල්ලෙ සාන්ත සෙබස්‌තියන් ප්‍රාථමිකයට. තාත්තට වෙඩි වැදුණට පස්‌සෙ මම ඉස්‌කෝලෙ ගමන නැවැත්තුවෙ මල්ලියි, නංගියි ඉස්‌කෝලෙ යවන්න අම්මා තාත්තට කීයක්‌ හරි හම්බකරල දෙන්න ඕන නිසා. අපිට උදව් කරන්න වෙන කවුරුවත් හිටියෙ නෑ.

මැදහත්ව සිතන ඕනෑම කෙනකුට සියල්ල තේරුම් ගත හැකිය. අම්මාවරු පියවරු දහදුක්‌ විඳින්නේ දරුවන් වෙනුවෙනි. හොඳ අධ්‍යාපනයක්‌ ලබාදී උන්ගෙ අනාගතය සුරක්‍ෂිත කිරීම වෙනුවෙනි. එහෙත් පියවරුන්ට පොදු ඒ සියලු බලාපොරොත්තු ප්‍රාර්ථනාවන් ඡේසුමනීගෙන් උදුරාගෙන තිබිණි. ඒ හිත් වේදනාව ඡේසුමනී දරුණු ලෙස තුවාල කර තිබිණි. වයසේ තරමටත් වඩා පවුලේ බර කරට ගත් ලොකු දරුවා දෙස ඔහු හීල්ලූ සිතින් බලා හඳී. පසුගිය සතිය වන විට ඒ ඉවසීමේ උපරිමය කරා පැමිණ තිබිණි. ඒ දිනයේ බිරිඳ රත්කළ බත් පත රැගෙන විත් ඡේසුමනීට කතා කළේ තුන්වේලක්‌ බත් ඇටයක්‌ නොදැක සිටි ස්‌වාමිපුරුෂයාගේ කුස ගිනි නිවීමේ අදහසිනි. ඡේසුමනීගෙන් පිළිතුරක්‌ නොලැබිණි. ඇය බත් පත පසෙක තබා ළිඳ ළඟට ගොස්‌ තිබේ. මොහොතක ප්‍රමාදයකින් පසු සබන් කෑල්ල ගැනීමට පැමිණි බිරිඳ දුටුවේ නිවසේ වහලයේ පැද්දෙන ඡේසුමනීගේ ප්‍රාණය නිරුද්ධ සිරුරයි. මේ අවාසනාවන්ත කතාව ගැන සටහන් කිරීමට තවත් බොහෝ සිතිවිලි ඇතත් මීට වඩා නොලියමි. එහෙත් තව එක්‌ දෙයක්‌ ගැන ලියමි. ඡේසුමනී සියදිවි තොරකර ගෙන තිබිණි. සියදිවි හානිකර ගැනීම වරදකි. නීතිය අකුරට ක්‍රියාත්මක කිරීමට සැදී පැහැදී සිටින වටපිටාවක ඡේසුමනී සියදිවි හානිකරගැනීමේ වරදට හරිනම් ඔහුගේ පවුලේ උදවියට නඩු දැමිය යුතුයෑයි කියන කතා ඉදිරියේදී ඇසුනොත් අපි පුදුම විය යුතු නැත.

තිස්‌ස ගුණතිලක
ඡායාරූප සහ පසුබිම් වාර්තා –
කමල් ප්‍රියංකර

රටේ පුරාවස්‌තු ගිල්ල ලොකුම ඉතිහාසගත බහිරවයෝ, කුරුස යුද්ධ කාරයෝ

---

පුරාවස්‌තු කොල්ලයේ අතීතකතාව

වර්තමාන ශ්‍රී ලංකාව තුළ පුරාවස්‌තු විනාශ කොට නිධන් හෑරීමත්, පුරාවස්‌තු සොරකම් කිරීමත් සීග්‍ර ලෙස පැතිරයමින් පවතී. ජාතියක හදමස ඇස්‌ පනාපිට උදුරාලන්නා සේ සිදුකෙරෙනා මේ ව්‍යසනය රටෙහි සංස්‌කෘතික වටිනාකම් හා නෛතික ආධිපත්‍යයේ බිඳ වැටීමක්‌ සිදු වූ සෑම කලෙකම තීරණාත්මකව මතුව පැමිණියේය. ඒ පිළිබඳව වන ඓතිහාසික සාක්‌කි තිබේ.

පුරාවස්‌තු සංහාරයේ ඉතිහාසය

මුලින්ම අප රට ආක්‍රමණය කළේ චෝල රජවරුන්ය. ශ්‍රී ලංකා ඉතිහාසයට අනුව චෝල ආක්‍රමණ කිහිපයක්‌ම සිදු වී ඇති නමුදු, අපගේ එවකට පැවැති රාජධානිත්, ශිෂ්ටාචාරයත් දැඩි ලෙස විනාශයට පත්කොට කොල්ල කෑ ප්‍රධාන චෝල ආක්‍රමණ දෙකකි. ඉන් පළමුවැන්න රාජ රාජ චෝලගේ ආක්‍රමණයයි. ක්‍රි.ව. 985 සිට ක්‍රි.ව. 1014 දක්‌වා තිබුණු රාජරාජ චෝලගේ පාලන සමය තුළදී ඔහු එවකට අනුරාධපුරය රාජධානිය කොටගත් පස්‌ වෙනි මිහිඳු රජ රුහුණට පලවා හැර, අනුරාධපුරය සහමුලින්ම විනාශ කොට වස්‌තුව කොල්ල කා එය තම පාලනයට නතු කර ගත්තේය. ඔහුගෙන් පසු රාෙ-න්ද්‍ර චෝල මිහිඳු රජ සිරභාරයට ගෙන රජරට පාලන බලය තහවුරු කර ගත්තේය. රාෙ-න්ද්‍ර චෝලගේ පාලන සමය ක්‍රි.ව. 1014 සිට ක්‍රි.ව. 1044 දක්‌වා පැවැති අතර, එය දෙවැනි චෝල ආක්‍රමණය වුණි. මෙලෙස චෝල පාලනය ක්‍රි.ව. 1070 වන තෙක්‌ පැවතුණු අතර, 1 වැනි විජයබාහු චෝලයන් පරාජය කොට පලවා හැර රට එක්‌සේසත් කළේය.

ඉන් පසුව කාලිංගයෙහි මාඝ යන ආක්‍රමණිකයා අති මහත් විනාශයක්‌ කොට වස්‌තුව ද කොල්ල කා රජරට අල්ලා ගත් අතර, ඔහුගේ පාලනය ක්‍රි.ව. 1215 සිට ක්‍රි.ව. 1236 දක්‌වා පැවතිණි.

ඉන් පසුව අප රටේ බෞද්ධ ශිෂ්ටාචාරය දැඩි ලෙස විනාශ කරමින් වස්‌තු කොල්ලය සිදු කළේ, ක්‍රි.ව. 1505 දී අහම්බෙන් මෙන් මෙරටට සේන්දු වූ පෘතුගීසීන් විසිනි. ක්‍රි.ව. 1575 දී පෘතුගීසි කපිතාන් දියෝ ගෝ ද මේලෝ කැලණි විහාරයට පහර දී එය දරුණු ලෙස විනාශ කළේය. කැලණි ස්‌තූපය විනාශ කොට එය පිහිටි ස්‌ථානයෙහි පසු කාලීනව ශාන්ත ආනා (Saint Anne) පල්ලිය ගොඩ නැංවූයේය. කැලණි ස්‌තූපයෙහි තිබුණු වටිනා පුරා වස්‌තු පෘතුගීසිහු කොල්ල කෑහ. කැලණි විහාරයෙහි තිබුණු පෞරාණික බුදු පිළිම, පුරා වස්‌තු සහමුලින්ම විනාශ කොට ගිනිබත් කළහ. පෘතුගීසින්ට විරුද්ධ වූ ගම්වැසියන්ව කැලණි විහාර පුද බිමේදීම වද හිංසනයට ලක්‌ කොට ඝාතනය කළහ.

ඒ වනවිට ශ්‍රී ලංකාවෙහි අගනුවර කෝට්‌ටේ වූ අතර දන්ත ධාතුන් වහන්සේ වඩා හිඳුවා තිබුණේ කෝට්‌ටේ නගරයෙහි තෙමහල් පන්සලකයි. පෘතුගීසිහු මුළු කෝට්‌ටේ නගරයත්, එම තෙමහල් පන්සලත් ගිනි තබා විනාශ කරමින් වස්‌තුව කොල්ල කෑහ. පෘතුගීසින්ගේ විනාශකාරී පිළිවෙත ගැන අවබෝධයෙන් සිටි භික්‍ෂුන් වහන්සේ ඊට පෙරාතුව දන්ත ධාතුන් වහන්සේ සියනෑ කෝරලයේ ආරක්‍ෂිත ස්‌ථානයකට වැඩම කරවූහ. පැපිලියානෙහි පිරිවෙන, තොටගමුවෙහි පිරිවෙන, රයිගම් කෝරලයෙහි වීදාගම පිරිවෙන, කෝට්‌ටේ සුනේත්‍රාදේවි පිරිවෙන ආදී පිරිවෙන් ගිනිතබා විනාශ කළහ. කළුතර, වැලිගම, මාතර, දෙවුන්දර සහ රත්නපුර ආදී නගර වල පිහිටි පන්සල්, දාගැබ්, බුදු පිළිම, පිරිවෙන් ආදී සියල්ල විනාශ කොට ගිනි තැබූ අතර ඒවා කොල්ල කෑහ. රත්නපුර සමන් දේවාලයට දැඩි ලෙස හානි කොට කොල්ල කෑහ. දෙවුන්දර විෂ්ණු දේවාලය විනාශ කොට එහි තිබුණු වටිනා වස්‌තූන් සියල්ල කොල්ල කෑහ. ගවයින් මරා දමමින් දේවාල පුදබිම හිතාමතාම අපවිත්‍ර කළහ. පෘතුගීසින් එසේ කළේ දෙවුන්දර විෂ්ණු දේවාලයෙහි හාස්‌කම් පිළිබඳව සිංහලයන් තුළ පැවැති දැඩි විශ්වාසය සමච්චලයට ලක්‌කිරීම සඳහාය. එහෙත් ඉහත කී ප්‍රදේශ වලින් කොල්ල කා ගත් අප රටට අයත් වස්‌තු සම්භාරය රැගත් පෘතුගීසි නැව් තුනක්‌, දෙවුන්දර වරායෙන් පිට වූ නමුදු ඒවායින් එකකටවත් පෘතුගාලය වෙත හෝ ස්‌පාඤ්ඤය වෙත ළඟා වීමට නොහැකිව විනාශ වූ බව පෘතුගීසි ලේඛන වල සඳහන් වෙයි.

අපට අයත් තොටගමුවේ ශ්‍රී රාහුල හිමියන්ගේ දේහය ගෝවට ගෙන ගොස්‌, එය පෘතුගීසීන්ගේ කතෝලික පූජක වරයෙකුගේ දේහයක්‌ බවට හුවා දක්‌වමින් වර්තමානයේ පවා ප්‍රදර්ශනය කරති. එදා පෘතුගීසි පාලන සමයේදී ඔවුනට නතු වූ ප්‍රදේශ වල කිසිම බෞද්ධ සිද්ධස්‌ථානයක්‌ ඉදි කිරීම හෝ බෞද්ධ ආගමික වතාවත් පවත්වාගෙන යැම සපුරා තහනම් විණි.

ක්‍රි.ව. 275 දී මහසෙන් රජු විසින් අද ත්‍රිකුණාමලය නමින් හැඳින්වෙන ප්‍රදේශයෙහි ගෝකණ්‌ණ විහාරය කරවූ බවත්, අග්බෝ රජු ක්‍රි.ව. 718 දී එකී විහාරයට ධර්ම ශාලාවක්‌ ඉදිකොට පූජා කළ බවත් ඉතිහාසය සාක්‍ෂි දරයි. පෘතුගීසීහු මෙම විහාරය කොල්ල කා බිමට සමතලා කොට එය මත ෆෙඩ්රික්‌ බලකොටුව ඉදි කළහ. මෙය වර්තමානයේදී ද ත්‍රිකුණාමලයේ දිස්‌ වෙයි.

පෘතුගීසින්ගෙන් පසු ඔවුනට අයත්ව තිබුණු ප්‍රදේශ වල පාලන බලය ලන්දේසීන්ට නතු විණි. ලන්දේසීහු පෘතුගීසින් තරම් අපගේ වෙහෙර, විහාර, පුරාවස්‌තු ආදියට හානි නොකළහ. ඩෙල්ෆට්‌ දූපතෙහි ඇති බෞද්ධ ස්‌තූපයන්ට ලන්දේසින්ගේ යම් හානියක්‌ සිදු වී ඇති බව ඉතිහාසයෙහි සඳහන් වෙයි. මෙම ස්‌තූපයන්ට විශාල වශයෙන් හානි කොට කඩා බිඳ දැමුවේ එල්.ටී.ටී.ඊ. ත්‍රස්‌තවාදී සංවිධානය විසිනි. අදටත් ඩෙල්ෆට්‌ දූපතෙහි ඉතිරිව ඇති එම බෞද්ධ ස්‌තූප වල නටබුන් දැකිය හැක. තවද යාපනය ප්‍රදේශයෙහි තිබුණු ඉතාමත් මූර්තිමත් විෂ්ණු දෙවියන්ගේ සැතපෙන පිළිමයක්‌ නෙදර්ලන්තයට ගෙන යැමේ උත්සාහයක්‌ද ඔවුන් තුළ තිබුණු බව සඳහන් වෙයි. එහෙත් එකල සිටි හින්දු පූජකවරු එකී පිළිමය සඟවා තබා ගෙන ඉමහත් කැපවීමෙන්, එය ලන්දේසින්ගෙන් රැක ගත්හ. මාදගල් සිට පොන්නාලේ මංසන්ධිය දක්‌වා දිවෙන මාර්ගයෙහි, පොන්නාලේ මංසන්ධියට ආසන්නව විශාල මනරම් කෝවිලක, මෙම සැතපෙන විෂ්ණු දේව රූපය වර්තමානයෙහි වඩා හිඳුවා ඇත. මුළු ලොවෙහිම මෙවැනි සැතපෙන විෂ්ණු දේව රූප ඇත්තේ දෙකක්‌ පමණක්‌ බව තතු දන්නා හින්දු පූජකවරු පවසති. එයින් පළමුවැන්න ඉහත කී කෝවිලෙහිත්, දෙවැන්න දකුණු ඉන්දියාවෙහි පිහිටි කෝවිලකත් වඩා හිඳුවා ඇති බව ඔවුහු පවසති. කෙසේ වුවද ක්‍රි.ව. 1658 සිට 1796 දක්‌වා පැවැති ලන්දේසි පාලන සමය තුළදී අපගේ වෙහෙර විහාර, දේවාල, පුරා වස්‌තු ආදියට සිදු වූ හානිය සාපේක්‍ෂ වශයෙන් සුළු බව කිව යුතුමය.

ලන්දේසින්ගෙන් පසුව වර්ෂ 1796 දී බ්‍රිතාන්‍යයෝ ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණියහ. එම වර්ෂයේදීම කොළඹ අත්පත් කරගත් බ්‍රිතාන්‍යයෝ, වර්ෂ 1815 පෙබරවාරි 14 වැනි දින මහනුවර ගිවිසුමට අත්සන් තබා අපගේ අවසාන රාජධානිය වූ මහනුවර රාජධානිය යුද්ධයකින් තොරවම තම පාලනයට නතු කරගෙන මුළු ශ්‍රී ලංකාවම යටත් කර ගත්හ. බ්‍රිතාන්‍ය ආණ්‌ඩුකාර රොබට්‌ බ්‍රවුන්රිග් සහ උඩරට රදළවරු හත් දෙනකු අතර අත්සන් තැබුණු මෙම මහනුවර ගිවිසුමෙහි වගන්ති ප්‍රකාරව බ්‍රිතාන්‍යයෝ ශ්‍රී ලංකාවෙහි බුද්ධාගම ආරක්‍ෂා කිරීමට පොරොන්දු වී සිටියහ. එහෙත් එම පොරොන්දුව නොබෝ දිනකින්ම අමතක කළ බ්‍රිතාන්‍යයෝ අපගේ බෞද්ධ සිද්ධස්‌ථාන සංරක්‍ෂණය කරන මුවාවෙන් ඒවා තමන්ට නතු කර ගනිමින් මනා සැලසුම් සහගතව නීතිමය රාමුව තුළ සිටිමින් අපගේ පුරාවස්‌තු, සොරකම් කොට ඒවා බ්‍රිතාන්‍යයට යෑවූහ. අපගේ සමහර වෙහෙර විහාරද ඒවාට අයත් භූමි ප්‍රමාණය පිළිබඳව සිංහල රජුන් විසින් ප්‍රදානය කරන ලද සෙල්මුවා සන්නස්‌ද සූක්‍ෂම ලෙස විනාශ කෙරිණි.

වර්ෂ 1820 දී බ්‍රිතාන්‍ය යුද හමුදාවේ ලුතිනන් ෆෙගන් (Fagan) විසින් වල් බිහි වී තිබුණු පොළොන්නරු රාජධානිය සොයා ගන්නා ලදී. ඉන් පසුව බ්‍රිතාන්‍ය ආණ්‌ඩුකාරවරු පොළොන්නරු රාජධානියෙහි කැලෑව එළිකරන ලෙස පළාත භාර දිසාවේ වරුන්ට කිහිප විට අණ කළ නමුදු එය ඉටු නොවිණි. බ්‍රිතාන්‍යයන්ගේ උත්සාහය පොළොන්නරුවෙහි ඇති පුරා වස්‌තු ලබා ගැනීම උදෙසා බව අවබෝධ කරගත් දිසාවේවරු අණ නොපිළිපැද්දාහ. අවසානයේදී වර්ෂ 1870 දී බ්‍රිතාන්‍ය ආණ්‌ඩුකාර ආතර් ගෝඩ්න් උදහසට පත්ව දැඩි ලෙස අණ කිරීමෙන් පසු, තමන්කඩුව දිසාවේට නොකැමැත්තෙන් වුවද පොළොන්නරුව රාජධානිය අවට කැලෑව එළි පෙහෙළි කරවීමට සිදු විය. ඉන් පසුව පොළොන්නරුවෙහි පුරා විද්‍යා කැණීම් කටයුතු එවකට පුරා විද්‍යා කොමසාරිස්‌ වූ එස්‌. එම්. බරෝස්‌ (S. M. Burous) ගේ අධීක්‍ෂණය යටතේ පටන් ගැනිණි. මොහු පුරා විද්‍යාඥයෙක්‌ නොවුණු අතර බ්‍රිතාන්‍ය පරිපාලන නිලධාරියෙකි. මහනුවර ගිවිසුමට අනුව පොරොන්දු වූ පරිදි බෞද්ධ සිද්ධස්‌ථාන සුරැකීම සඳහා පොළොන්නරු කැනීම් කටයුතු කරන බව පෙන්වීමට බ්‍රිතාන්‍යයෝ උත්සාහ කළ අතර, ඒ හා සමගාමීව හමු වූ වටිනා පුරාවස්‌තු සහ නිධන් වස්‌තු බ්‍රිතාන්‍යය කරා යෑවීමද සිදු විණි.

වල් බිහි වී තිබුණු අනුරාධපුර රාජධානිය සොයා ගන්නා ලද්දේ වර්ෂ 1820 දී රැල්ෆ බැක්‌ස්‌ (Ralph Backhaus) නම් වූ බ්‍රිතාන්‍ය පරිපාලන නිලධාරියෙකු විසිනි. එසේම ශ්‍රී ලංකාවෙහි පුරා වස්‌තු සුරැකීම සඳහා අවංකවම උත්සාහ කළ බ්‍රිතාන්‍ය පුරාවිද්‍යා කොමසාරිස්‌වරයෙකි, එච්. සී. පී. බෙල් මහතා. අනුරාධපුරයෙහි පුරාවිද්‍යා කැණීම් කටයුතු පටන් ගැනීම සඳහා, බෙල් මහතාට නිල වශයෙන් බ්‍රිතාන්‍ය ආණ්‌ඩුවෙන් අවසරය ලැබුණේ වර්ෂ 1890 දීය. එහෙත් බ්‍රිතාන්‍යයෝ වර්ෂ 1885 වන විට අනුරාධපුර ෙ-තවනාරාමයෙහි අවිධිමත් කැණීම් කටයුතු පටන් ගෙන තිබුණු අතර, එහි ප්‍රතිඵලයක්‌ වශයෙන් හතරැස්‌ කොටුව සහ මුළු මුදුනම කඩාගෙන වැටිණි. එයින් ද පසුබට නොවුණු බ්‍රිතාන්‍යයෝ වර්ෂ 1887 දී අඩි 162 ක්‌ දිග උමගක්‌ ජේතවනාරමයෙහි ධාතු ගර්භය තුළට කණින ලදහ. ධාතු ගර්භයෙහි වූ අති පූජනීය ධාතු වලට සිදු වූ දෙය කිසිවෙකු නොදන්නා නමුත් උමගෙහි කොටසක්‌ කඩා වැටී බ්‍රිතාන්‍ය සොල්දාදුවෝ පිරිසක්‌ එයට යටවූහ. ඉහත කී කරුණු සැලකීමේදී, පුරාවිද්‍යා කොමසාරිස්‌වරයෙකු වූ බෙල් මහතා අතට අනුරාධපුර රාජධානියෙහි පුරා විද්‍යා කැණීම් කටයුතු සහ සංරක්‍ෂණ කටයුතු භාරදෙන විටත්, සෑහෙන පමණ විනාශයක්‌ අනුරාධපුර රාජධානියෙහි පුරා වස්‌තු වලට බ්‍රිතාන්‍යයෝ කර තිබුණහ.

වර්ෂ 1898 දී ආගමික වතාවත් සඳහා භාවිත නොකරන වෙහෙර විහාර වල පූර්ණ අයිතිය බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යය සතුය යන නීතිය ගෙන ආ බ්‍රිතාන්‍ය පාලකයෝ බොහෝ බෞද්ධ වෙහෙර විහාර තමන්ට නතුකර ගත්හ. මුලින්ම අනුරාධපුරයෙහි ථූපාරාමයත්, පසුව ගෝනමැරියාව විහාරයත්, මහා පද්ම විහාරයත්, මැද පන්සලත්, ඔවුහු තමන් වෙත පවරා ගත්හ. අනුරාධපුරයේ බෞද්ධ සිද්ධස්‌ථාන ලෙස බ්‍රිතාන්‍ය පාලකයන් විසින් පිළිගන්නා ලද්දේ, ශ්‍රී මහා බෝධි උඩ මළුවත්, රුවන්වැලිසෑයත් පමණි. වල් බිහිවී අභාවයට ගොස්‌ තිබුණු වාරිමාර්ග පද්ධතිය නිසා නිසි ජල සැපයුමක්‌ නොමැතිකමින් වී ගොවිතැන කිරීමට නොහැකිව, නිසි වෙළෙ¹මක්‌ කිරීමට නොහැකිව, අධික බදුබරින් පීඩිතව, දරිද්‍රතාවයෙන් බැටකමින් සිටි සිංහල බෞද්ධයන්ට එම වෙහෙර විහාර නඩත්තු කිරීමේ හැකියාවක්‌ නොතිබිණි. එම තත්ත්වයෙන් ප්‍රයෝජන ගනිමින් කල්යල් බලා ඉහත කී නීතිය ගෙන ආ බ්‍රිතාන්‍යයෝ බෞද්ධ වෙහෙර විහාර බොහොමයක්‌ තමන්ට නතු කර ගනිමින් ඒවායේ තිබුණු පුරා වස්‌තු සහ නිධන් වස්‌තු බ්‍රිතාන්‍යයට යෑවූහ. මැදපන්සල සහ ගෝනමැරියාව විහාරය, ඔවුහු සහමුලින්ම වනසන ලදහ. බෞද්ධයන්ගේ දැඩි විරෝධය නිසා මහ පද්ම විහාරය සහ ථූපාරාමය වැනසීම මඳක්‌ සෙමින් සිදු විණි. මෙම වෙහෙර විහාර වල ගඩොල්, ගල් කණු ආදිය පාරවල් සෑදීම සඳහා බ්‍රිතාන්‍යයෝ භාවිත කළහ. එච්. සී. පී. බෙල් නම් පුරාවිද්‍යා කොමසාරිස්‌වරයා මෙම අවස්‌ථාවේදී නම් ඔහු බ්‍රිතාන්‍ය පාලකයන්ව නැවැත්වීමට කිසිදු උත්සාහයක්‌ නොකළ බව කිවයුතුමය.

වර්ෂ 1900 දී එවකට අටමස්‌ථානාධිපතිව වැඩ සිටි ස්‌වාමීන් වහන්සේ විසින් ඉපැරණි ආදාහන මළුව අසල විහාරයක්‌ ඉදි කිරීම සඳහා බ්‍රිතාන්‍ය බලධාරින්ගෙන් අවසර ඉල්ලුවද ඒ සඳහා ඔවුහු අනුමැතිය නුදුන්හ. එහෙත් වර්ෂ 1901 දී ඉපැරණි ආදාහන මළුව විනාශ කොට එහි බ්‍රිතාන්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරීන් සඳහා බංගලාවක්‌ ඉදි කරවීමට ඔවුහු තීරණය කළහ. බෞද්ධ සිද්ධස්‌ථාන වලට සිදු කරන හානිය පිළිබඳ වසර කීපයක්‌ම බ්‍රිතාන්‍යයන් සමඟ වාද විවාද කරමින් සිටි සිංහල බෞද්ධයෝ, ඉවසා නුහුනු තැන වර්ෂ 1903 දී ජුනි මස 09 වන දින බ්‍රිතාන්‍ය බලධාරීන්ට එරෙහිව අනුරාධපුරයේදී කැරැලි ගැසූහ. කැරැල්ල මැඩ පැවැත් වුවද එකී බෞද්ධ සිද්ධස්‌ථාන යම් ප්‍රමාණයකට හෝ බ්‍රිතාන්‍යයන්ගෙන් ආරක්‍ෂා විණි.

බ්‍රිතාන්‍යයෝ අපගේ නැගෙනහිර බෞද්ධ උරුමයටද හානි කළහ. සොලී ආක්‍රමණ සහ වසංගත රෝග නිසා ක්‍රමයෙන් ජනශුන්‍ය වී ඝන වනාන්තරයට නතු වුණු දීඝවාපි චෛත්‍යය නැවත ප්‍රතිසංස්‌කරණය කරන ලද්දේ ක්‍රි.ව. 1746 දී මෙරට රජකම ලැබූ මහනුවර කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ රජු විසිනි. රජු චෛත්‍යය ප්‍රතිසංස්‌කරණය කොට අතිවිශාල භූමි ප්‍රමාණයක්‌ද සමඟ එහි අයිතිය ගල් සන්නසකින් බිබිලේ පොතුබන්ධන රජමහා විහාරාධිපතිව සිටි බන්ඩිගොඩේ නිග්‍රෝධ නායක තෙරුන් වහන්සේට පැවරූ බව සඳහන් වේ. කරුණු මෙසේ වුවද බ්‍රිතාන්‍ය පාලන සමයේදී ගෙන එන ලද මුඩු බිම් පතන යටතේ දීඝවාපි චෛත්‍යද, දීඝවාපී විහාරස්‌ථානය සතු භූමි ප්‍රමාණයද, ගොඩනැඟිලි සියල්ලද, බ්‍රිතාන්‍යයෝ ඔවුනට නතු කර ගත්හ. 1887 වර්ෂයේදී මඩකලපුව දිසාපතිවරයාව සිටි බ්‍රිතාන්‍ය ජාතික ඇලන්සන් බේලිගේ නියෝගයට අනුව, ඇලවේලි අමුණු ආදිය ප්‍රතිසංස්‌කරණය කිරීම සඳහාත්, පාරවල් සෑදීම සඳහාත්, දීඝවාපි චෛත්‍යයට අයත් ගල්කණු, ගඩොල්, සෙල්ලිපි ආදිය යොදා ගැනිණි. කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ රජු විසින් ප්‍රදානය කරන ලද ඉහත කී ගල් සන්නස තිබුණහොත් දීඝවාපී චෛත්‍යට අයත් අති විශාල භූමි ප්‍රමාණය නැවත ලබා දීමට සිදුවනු ඇති බව සැක කළ ඇලන්සන් බේලි එම ගල් සන්නස ඇනිකට්‌ එකක්‌ සෑදීම සඳහා යොදවා සඟවා තැබුවේය.

වර්ෂ 1916 දී වල් වැදී තිබුණු දීඝවාපි රජමහා විහාරය නැවත සොයා ගෙන එහි තනිව වැඩවාසය කරමින් බ්‍රිතාන්‍ය ජාතිකයින් මෙම චෛත්‍යයට කරගෙන ගිය මහා විනාශය නවතා ලීමට තනිව සටනක්‌ ගෙන ගිය ශ්‍රේෂ්ඨ බුද්ධ පුත්‍රයාණන් වහන්සේ නමකි කොහුකුඹුරේ රේවත ස්‌වාමීන් වහන්සේ. බ්‍රිතාන්‍ය මහ රැජිණටත්, බ්‍රිතාන්‍ය ආණ්‌ඩුවටත් උන්වහන්සේ විසින් කරුණු දැක්‌වීමෙන් පසු අක්‌කර 585 ක්‌ දීඝවාපී රජ මහා විහාරස්‌ථානයට නැවත වෙන් කෙරිණි. අක්‌කර 585 ප්‍රමාණවත් නොවන බවත්, සිංහල රජවරුන් පූජා කොට තිබූ භූමි ප්‍රමාණය නැවත ලබා දෙන ලෙසත්, ඇනිකට්‌ එක සෑදීමට භාවිත කර තිබුණු කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ රජතුමා විසින් ප්‍රදානය කරන ලද ගල් සන්නස නැවත ලබා දෙන ලෙසත්, උන්වහන්සේ දිගින් දිගටම බ්‍රිතාන්‍ය රජයට කරුණු දැක්‌වූ නමුදු එය ඵල රහිත විණි. වර්ෂ 1950 ඔක්‌තෝබර් 13 වැනි දින මුස්‌ලිම් ජාතිකයෙකු තබන ලද වෙඩි පහරකින් මෙම ශ්‍රේෂ්ඨ වීර බුද්ධ පුත්‍රයාණන් වහන්සේ අපවත් වූහ. කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ රජු විසින් ප්‍රදානය කරන ලද ගල් සන්නස ඇණිකට්‌ එකක සදහටම සැඟවූ, දීඝවාපිය විහාරයට විශාල හානියක්‌ සිදු කළ ඇලන්සන් බේලි දිසාපතිවරයා උණකින් සහ දැඩි හිසේ රුදාවකින් නිතරම වේදනා විඳි බවද සඳහන් වේ.

වර්ෂ 1818 දී බ්‍රිතාන්‍ය පාලනයට විරුද්ධව ඇරඹුණු ඌව වෙල්ලස්‌ස කැරැල්ලෙහි නායකත්වය දැරුවේ මොණරවිල කැප්පෙටිපොළ නිළමෙතුමාය. කැරැල්ල මැඬ පැවැත්වීමෙන් පසු කැප්පෙටිපොළ නිළමෙව අල්ලා ගත් බ්‍රිතාන්‍යයෝ ඔහුගේ හිස ගසා දැමීමට අණ කළහ. ගහලයාගේ කඩු පහරින් හිස සම්පූර්ණයෙන්ම කඳින් වෙන් නොවුණු අතර, හිස වෙන්වීම සඳහා කඩු පහර ගැසිය යුතු නියම තැන කැප්පෙටිපොළ නිළමේ තුමාම විසින් ගහලයාට පෙන්වන ලදී. එම දෙවන කඩු පහරින් හිස සම්පූර්ණයෙන්ම කඳින් වෙන්වූ අතර චාරිත්‍රානුකූලව වෙන්වූ හිස දේහයෙහි පපුව මත තබන ලදී. මරණය සහතික කිරීම සඳහා පැමිණ සිටි වෛද්‍යවරයා වූ හෙන්රි මාර්ෂල්, කැප්පෙටිපොළ නිළමෙතුමාගේ නිර්භීත හැසිරීම් රටාව හො¹කාරව දුටුවේය. ස්‌කොට්‌ලන්ත ජාතිකයෙකු වූ ඔහු, ස්‌කොට්‌ලන්ත වීරයෙකු වූ සර් විලියම් වොලස්‌ (Sir William Wallace) ගේ හිස්‌ කබල සමඟ විද්‍යාත්මක පරීක්‍ෂණ මගින් සැසඳීම සඳහා, කැප්පෙටිපොළ නිළමෙ තුමාගේ හිස්‌කබල බ්‍රිතාන්‍යයට රැගෙන ගියේය. විලියම් වොලස්‌, පළමුවෙනි එඩ්වඩ් නමැති ඉංග්‍රීසි රජුගෙන් ස්‌කෝට්‌ලන්ත ජාතිකයන්ට වූ අසාධාරණකම් නිසා, ස්‌කොට්‌ලන්තය වෙනුවෙන් සටන් කළ වීරයෙකි. වර්ෂ 1948 පෙබරවාරි 04 වැනි දින බ්‍රිතාන්‍ය පාලනයෙන් ශ්‍රී ලංකාව නිදහස්‌ වූවාට පසු කැප්පෙටිපොළ නිළමෙතුමාගේ හිස්‌ කබල අප රටට නැවත ලබාදුන්නේය. එය දළදා මාලිගාව ඉදිරිපිට මහ මළුවේ තැන්පත් කෙරිණි.

මේ පෙළ ගැසුනේ මේ රටේ සිදු වූ මහා පුරාවස්‌තු සංහාරය පිළිබඳ ඉතිහාසයේ සංක්‍ෂිප්ත කතාවකි. විශේෂත්වය වන්නේ මෙවැනි මහා සංහාර රැළි සේ මතුව නැගී ආවේ රටෙහි යහ පාලනය අඩාල වූ අවස්‌ථා වලය. ඒ ඉතිහාසය අපට සාධනය කර දෙන යථාර්ථය ය.

වෛද්‍ය ලුතිනන් කොමාන්ඩර්
පී. කේ. ඉශාන්ත ගුණතිලක

http://www.divaina.com/2012/06/17/nimna04.html

කඩවත පල්ලියකින් ශ්‍රී සද්ධර්මය විකෘති කරයි, නීතිය වල් වදී.

Click here for PDF version

මේ හෙළිදරව්ව කරන පූජ්‍ය මැඩිල්ලේ පඤ්ඤාලෝක හිමි ප්‍රාර්ථනා බෝධියකින් සුවසේ චතු සත්‍ය අවබෝධ කරත්වා! ජාතිය වෙනුවෙන් දිගටම අප දැනුවත් කරත්වා!

ව්‍යවහාර වර්ෂයෙන් 505න් ඈරඹි සිංහල බෞද්ධ විරෝධී කුමන්ත්‍රණය නොයෙක් විලාසයන් ගනිමින් වසර සිය දහස් ගණනක් තිස්සේ නොකඩවා අද දක්වාම පවතී. එය විටෙක මෙහි පැමිණියේ පෘතුගීසි ආක්‍රමණය ලෙසින්ය. විටෙකදී ලන්දේසි හා ඉංග්‍රීසී ආක්‍රමණ ලෙසින්ද පෑමිණියේය. ඒ සෑම අවස්ථාවකදිම කතෝලික,ක්‍රිස්තියානි,රෙපරමාදු,පෙන්තකොස්ත,ඇංග්ලිකන්,මෙතෝදිස්ත,සෙවන්ත් ඩේ,යොහොවා විට්නසස් සහ කල්වාරි ආදී නානාවිධ ස්වරූපයෙන් පැමීණි ඔවුන්, එකම අරමුණ වූ දේව රාජ්‍ය සංකල්පය තුළදී සියලු දෙනා එකම රැහේ උන්ය. ඒ සඳහා ඔවුන් නොයෙක් උපක්‍රමයන් අත්හදා බලමින් මුලිකවම සිදු කළෙ කැලේ ගසක් නසන්නට කැලේ ගසක්ම ඉවහල් වන්නා සේ අපේම සිංහලයන් බෞද්ධකමෙන් ඈත් කොට ගනිමින් ඔවුන් ලවාම ඔවුන්ගේ දේවරාජික අරමුණ ඉටු කර ගැනීමටයි. එසේ නම්වාගත් සිංහලයන් අද වන වින්ට එම තිරශ්චීන මෙහෙයුමේ නියැලී සිටින්නේ විදේශික මූලධර්මවාදීන්ටත් වඩා හොඳින්ය. එය එසේ වුවත් කුමන හෝ හේතු කාරණාවන් නිසා ඔවුනට සිතූ තරම් පහසුවෙන් සිංහල බෞද්ධ හර පද්ධතීන්ට පහර දෙන්නට නොහැකි විය. එය වසර 500ක් ඉක්මවගිය තැනදී බෞද්ධකම පාවාදුන් සිංහලයින්ට දැඩිව දැනෙන නිසාදෝ හෝ සර්වාගමික සංකල්පය නැමැති මායාවක් මවාපාමින් බෞද්ධ දර්ශනය හා පෑහෙන්නට උත්සාහ කරති.

එම පාදඩ උත්සාහයේ ආසන්න එක් භයානක ප්‍රයත්නයක් වන්නේ බුදු දහමේ මුලික හරපද්ධතීන් අමු අමුවේ විකෘති කිරීමයි. අද වන විට රට පුරා යන ක්‍රිස්තියානි , කතෝලික මූලධර්මවාදීන් බෞද්ධ ජනයාගේ පමණක් දුර්වලතා, අපහසුතාවයන් සොය සොයා යමින් ඒවාට භෞතික අල්ලස් දෙමින් මුලා කරනවාට අමතරව සෘජුවම මානසික අල්ලස්ද දෙමින් සිය මිත්‍යාදෘෂ්ඨින් වෙත ඔවුන් නම්වාගෙන සතර අපාගත කිරීමේ කාර්යය යහමින් සිදු කරති. බොහෝවිට ඒවා සඳහා මිත්‍යාදෘෂ්ඨික දේශපාලකයන් ප්‍රමුඛ නඩයන්ගෙන් නොමද පිටුවහලක්ද ලෑබේ.

පසුගිය දිනෙක කඩවත, මහර, කිරිමැටියාගාර ශාන්ත අන්තෝනි නැමැති පල්ලියකදී තිළිණ අලහකෝන් හා චාන්දනී නමැති දෙදෙනාගේ විවාහ මඟුලක් අර්නස්ට් පෝරුතොට පාදිලි තෑනගේ මූලිකත්වයෙන් සිදු කරන මුවාවෙන් මෙම ධර්මය විකෘති කිරීමේ පාදඩ මෙහෙයුම දියත් කොට ඇත. විවාහ මඟුලට යවන ආරාධනා පත්‍රයක් ලෙසින් සකස් කොට ඇති මෙය පත්‍රිකා ලෙසින් මුද්‍රණය කොට බෙදා හැරීම ද සිදු කොට ඇත. කිතුනු අෂ්ටක ගාථා සමග කිතුනු සෙත්කවි යන මැයෙන් ආරාධනා පත්‍රයේ මුලදීම දක්වා ඇත. එම හැදීන්වීමම ඉතා විකෘති සහගතය, මන්ද අෂ්ටක සහ ගාථා මෙන්ම සෙත් කවි ඇත්තේ බෞද්ධ සම්ප්‍රදායේ පමණක්ම වන බැවිනි. මුලදීම සුවහසක් බෞද්ධ ජනයා නිරන්තරයෙන් ආශීර්වාද පිණිස භාවිතා කරන මංගල ගාථාවන් විකෘති කොට ඇත්තේ කිසිදු තැකීමක් නොමැතිවයි.

භවතු සබ්බ මංගලම්
රක්ඛන්තු සබ්බ දුතයාන…..
සබ්බ පීතානු භාවේන
සදා සොත්ථි භවංතුතේ

භවතු සබ්බ මංගලම්
රක්ඛන්තු සබ්බ සාන්තුවරයාන
සබ්බ පුත්‍රයානු භාවේන
සදා සොත්ථි භවංතුතේ

භවතු සබ්බ මංගලම්
රක්ඛතු සබ්බ ප්‍රාණ පාරිත්‍යහීන
සබ්බ ශුධාත්මයානු භාවේන
සදා සොත්ථි භවංතුතේ

තුනුරුවනක් සිටින්නෙ බෞද්ධ ශාසනයේ පමණකි. එය වෙනත් කිසිදු සමයක දක්නා නොලැබෙන්නකි. මෙහිදී කිසිදු හිරිකිතයක් නොමැති දේවදත්තයන් මේ ලෝකයේ උතුම්ම රත්නයන් වන තෙරුවනට නිගා කර ඇත්තේ ඊට සමාන බහුභුත මිත්‍යාදෘෂ්ඨික නාමයන් තුනක් ඉදිරිපත් කරමෙනි. බුද්ධ රත්නය , ධම්ම රත්නය , සංඝ රත්නය යන තෙරුවන වෙනුවට මේ පාපතරයින් නම්කොට ඇත්තේ

සර්වබල දෙවිදුන්
සර්වබල දේව පුතනුවන්
සර්වබල සුදතුමි

යන බහුභුත නාමයන්ය. ඉන් නොනැවතුන ඔවුන් තිසරණයට සමානව යමින් තිසරණයද අමුඅමුවේ විකෘතු කොට ඇත්තෙ මෙසේය.

සරණං දහම් සරණං
සරණං දේව වචනං
සරණං ත්‍රිත්ව සරණං
සරණං සකළ සරණං

ආදම්-ඒව සරණං
ආබුහාම් සරා සරණං
රෙබෙකා-ඊසාක් සරණං
සරණං වරං සරණං

ජාකෝබ්-රාකේල් සරණං
ජෝසෙස්-ආසෙනත් සරණං
මෝසෙස් -කුෂ් සරණං
සරණං සදා සරණං

ජුවකීම්- ආනා සරණං
සෙකරියස්-එලිසබෙත් සරණං
ජුසේ-මරියා සරණං
සරණං ඔබට සරණං

ධර්මය විකෘති කොට මඟුල කෑමේ මනාලයා වන තිළිණ අලහකෝන් නැමැත්තා මෙම පාපතර ක්‍රියාව සිතාමතාම සිදු කළ බව සහ එයින් ඔහු ලබන පහත් සොම්නස ඔහුගේ වචනයෙන්ම පවසන්නේ නම් “දේශීය කිතුනු විප්ලවයක පළමු පියවරක් සේ සලකා මම මහත් සොම්නසින් මෙම හෙළ සිරිතට බැතියෙන් හා සාඩම්බරව මුල පුරමි. සියලු සම්ප්‍රදායන් හොඳින් දැනගනිමින්, හදාරමින් , වඩා සංඥමයකින් හා අවස්ථානෝචිතව ලෙස තබන මේ හෙළ කිතුනු පියවර ….”

නානා විලාසයන් ගෙන් පැමිණි බටහිරගැති නුතන යුදෙව් ක්‍රිස්තියානිවාදය මෙම භුමිල තුළ මොනයම් ක්‍රමයකින් හෝ ස්ථාපනය ඔවුන් සැමගේ ඒකායන බලාපොරොත්තුව බවට මෙම ලියවිල්ලම මැනවින් සාක්ෂි දරයි.

“මහින්ද නාමල් පවසන පරිදි අපි තවමත් පොළවට මුල් නොඅදින පෝච්චියේ පැළ කල කතෝලිකයන්ය. විදේශිකයෙකු වු ජාකෝම් ගොන්සාල්වේස් පියතුමා මෙරටට පැමීණ සිංහල භාෂාව හදාරා මුල් අඩිතාලම දැමුයේ ඒ පෝච්චියෙන් අප දහම මුදවා පොළවට මුල් අද්දවා මේ භූමියේ කොටසක් බවට කිතු දහම පත් කිරීමටයි. ඉන් පසු ගරු මර්සලීන් ජයකොඩි පියතුමන් , ගරු ඇලෝයි පීරිස් පියතුමා සහ අර්නස්ට් පෝරුතොට පියතුමා වැන්නන් කිතු දහමේ රෝමානු වස්ත්‍රය ගලවා එයට දේශීය වස්ත්‍රාභරණ පැළදවීමේ ඓතිහාසික හා අත්‍යාවශ්‍ය සටනට උදාරතරව උර දුන්නහ.” (ගරු යන්න දැමුයේ මෙය උපුටා ගැන්මක් නිසා බව කරුණාවෙන් සලකන්න)

මහින්ද නාමල් පවසන පරිදි යන්න යෙදිම තුළින් ක්‍රිස්තියානි හා කතෝලික ආදී නොයෙක් නාමයන්යෙන් හදුන්වන සමස්තයම දැඩි බෞද්ධ විරොධී සිවරුපයක් පෙන්වනවා නොවේද ? වත්මන් දේශපාලන නායකත්වය ඔවුන්ගේ කෝණයෙක් දකින්නේ තම පටු මිත්‍යාදෘෂ්ඨික පරමාර්ථ සාදනය උදෙසා දැඩි බාධාවක් බවයි. එහි සත්‍යාසත්‍ය බව කෙසේ වෙතත් එයින් එම නායකයන්ට ඔවුන් විසින්ම තව කරුණක් දැඩිව අවධාරණය කරනවා නොවේද ? එ මන්දයත් එම නායකත්වය නිර්මාණය කිරීම සදහා ඔවුන් කිසිදු දායකත්වයක් නොසැපයු බව සහ ඔහුගේ නොපැමිනීමට අවශ්‍ය කටයුතු සියල්ල ජාතික මට්ටමින් හා ජාත්‍යන්තර මට්ටමින් සිදුකළා යන්නයි. එනිසා වත්මන් නායකත්වයට වක්‍රාකාරයෙන් පවසන එම සත්‍ය පසක් කොට ගෙන වසර 500 කට අධික කාලයක් තිස්සේ මේ රටේ තිබෙන එකම ප්‍රශ්නය වන සිංහල බෞද්ධයන්ට හිමි තැන අහිමි කිරිම පිළිබද ගැටලුවට නිසි විසඳුමක් නොදෙන්නේ මන්ද යන්න අසනු කැමැත්තෙමු. එම ලියවිල්ලේදී පෝරුවේ චාරිත්‍ර කළා යැයි පවසන චමින්ද සංජීව නැමැත්තා හා අර්නස්ට් පෝරුතොට පාදිලි තැනද සිය අදහස් දක්වා ඇත.

බෞද්ධ අප ජය ප්‍රාර්ථනා කරමින් ආශිර්වාද ලබා යන්නා ජය පිරිතද ඔවුන් අමු අමුවේ විකෘති කොට ඇත. ඕනෑම බෞද්ධයෙකුගේ සිත් පෑරෙන පරිද්දෙන් එම විකෘතියද සිදු කොට ඇත. ද්වත්තිංස මහා පුරුෂ ලක්ඛණානුභාවේන, අසීත්‍යානුව්‍යඤ්ජන ලක්ඛණානුභාවේන , අට්ඨුත්තර සතමංගල ලක්ඛණානුභාවේන ඡබ්බණ්න රංසියානුභාවේන , කේතුමාලානු භාවේන , දසපාරමිතානුභාවේන, ආදී ලෙස පවතින මහානුභාව සම්පන්න ජය පිරිත විකෘති කොට ඇත්තේ

පීතානු භාවේන
පුත්‍රයානු භාවේන
ශුධාත්මයානු භාවේන
ආ වඩා ආයු බෝ වේවා

සාමුවෙල් දූත භාවේන
ගාබ්යෙල් දුත භාවේන
ඡොපියෙල් දුත භාවේන
මිඛායෙල් දුත භාවේන
රෆායෙල් දුත භාවේන
උරියෙල් දුත භාවේන
සදිකියෙල් දුත භාවේන
සදා සුරක්ෂා වේවා…..

ආදී ලෙසින් දීර්ඝ නාමාවලියක් ඉදිරිපත් කරමින් භාවේන ආදි ලෙසින් විකෘති කොට ඇත. (මෙහි සදහන් නොකළ නම් රාශියක් ඇත.) එමෙන ආශිර්වාද සෙත් කවි ලෙස සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතික පසුබිම මත සකස් වූ සෙත් කවි කලාව අමු අමුවේම විකෘති කොට ඇත.

සිංහල බෞද්ධයින් බහුතරයක් සිටින මේ රටේ මෙවන් දෑ සිදු වියයුතුද යන්න සැබැවින්ම තර්කයට භාජනය වියයුතු කරුණකි. අතීතයේ සිට මොනතරම් ආක්‍රමණ සිදු වුවත් ඉතිහාසයේ සිංහල බෞද්ධයින් නිසා කලු පැල්ලම් සටහන් වි නොමැත. නමුත් සුලුතරයක් වු අන්‍යාගමික , අන්‍යජාතික පිරිස් අතින් බහුතරයක් වු සිංහල බෞද්ධයින්ට අනන්තවත් කෙනෙහිලිකම් සිදුවී ඇති බව අතීතය විසින්ම ප්‍රත්‍යක්ෂ කොට ඇත. සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියෙන් පෝෂණය වු සුවහසක් ජනයා මෙරට තුළ විසීම හා ඉවසීමේ ගුණය මනාව ප්‍රගුණ කළ පිරිසක් සිටීම එයට හේතුවයි. මෙනිසාම දෝ අදවන විටත් අතීතය විසින් දායාද කළ කෙනෙහිලිකම් එලෙසින්ම සිදුවද්දි රටේ බෞද්ධ යැයි කියා ගත් පාලකයන් හා ශාසනභාරධාරී මහ තෙරවරුන් හා අනෙකුත් වගකිවයුත්තන් අන්ධයින් , බිහිරන් සේ කටයුතු කරති, මෙම සිදුවීමේදීද අපට මුහුණ දීමට සිදුවූයේද එවන්ම වූ අසාධාරණකම් හා කෙනෙහිලිකම් වලටය.

රටේ ඉහළින්ම සිටින්නේ එරට නීතිය යන්න හුදු පාඨයකට පමණක් සීමාවූවක් බවට පත්වී ඇත. බෞද්ධ අයිතියට සෑම අතින්ම පහරදෙමින් පවතිද්දී අකාලික වු ධර්මයටද සෘජුවම අවමන් කරමින් බෞද්ධ අයිතීන් උල්ලංඝනය කරන බව මෙම සිදුවීම කදිම නිදසුනකි. නීතියේ පිළිසරණ පතා මෙම සිදුවීමේදී බෞද්ධ සංවිධාන ලෙස හා පෞද්ගලික වශයෙන් කොතරම් පැමිණිලි ඉදිරිපත් කළද ඒවායෙහි ඉදිරි කටයුතු යම්තාක් දුරට ගොස් මුලධර්මවාදී නීතිභාරධාරීන් අභිමුවෙහි නැවතීම අතිශය කණගාටුවට කරුණකි. 2600 වෙනි ශ්‍රී සම්බුද්ධත්ව ජයන්තියට සැරසෙනවායැයි පවසන මේ කාල වකවානුවේදී සම්බුද්ධ ධර්මයට යන කල දසාව මෙයදැයි අප බලධාරීන්ගෙන් අසනු කැමැත්තෙමු. මෙම ධර්මය විකෘති කිරීම සම්බන්ධව ප්‍රථම වරට 2010-11-01 දින පස්වරු 6:40ට පමණ මිරිහාන පොලීසියේ ජේෂ්ඨ පොලිස් අධිකාරී දේශබන්දු තෙන්නකෝන් මහතා වෙත පැමිණිල්ලක් පූජ්‍ය මහමිතව පඤ්ඤාරතන හිමියන් විසින්ද ඉදිරිපත් කරන ලදී. එහි මුලික කරුණු තුනක් අවධානයට යොමු කර තිබිනි.

01. මූලික බුදු දහම විකෘති කිරීම ( ආශිර්වාද ගාථා, ජය පිරිත , තෙරුවන )
02. බෞද්ධයින්ගේ සිත් රිදවීම
03. බුදු දහමට අපහාස කිරීම. (පාලී භාෂාවට)

එහිදී එයට සම්බන්ධව වග උත්තරකරුවන් ලෙසින් නම්කොට තිබුනේ අර්නස්ට් පෝරුතොට, තිළිණ අලහකෝන් , චමින්ද සංජීව, රංජිත් රූබසිංහ සහ සාමවිනිසුරු කන්දේ ආරච්චි යන පිරිසයි. එම පැමිණිල්ල සම්බන්ධව තමාට රාජකාඊ කිරීමට කොට්ඨාශ මට්ටමින් නොහැකි බව දන්වමින් 2010-11-02 දින නියෝජ්‍ය පොලිස්පති තුමා වෙත යොමුකර තිබිණ. මෙම විකෘති කිරීම සම්බන්ධව 2010-11-03 දින කඩවත පොලිස්ථානයේදී ද පැමිණිලි අංක CIB.II.38146, MCR-4892-2010 යටතේ පැමිණිල්ලක් ඉදිරිපත් කොට ඇති අතර 4432 දරණ අංක යටතේ එහි B වාර්තාවද පවතී. අනතුරුව කඩවත පොලීසිය ව්සින් නියෝජ්‍ය පොලිස්පති කාර්යාලය හරහා නිතිමය කටයුතු සඳහා උපදෙස් පැතීමට නිතිපති වෙත මේ වනවිට එය ඉදිරිපත් කොට ඇත. CC/758/2010 12 09 දරන යොමු අංකයෙන් හා CTCCMS 01 11 10/ 05 01 11 දරන අංක වලින් එම පැමිණිල්ල නීතිපති කාර්යාලය වෙත යොමු කොට ඇත. නමුත් අවාසනාවක මහත මේ වන තෙක් ඒ සම්බන්ධ කිසිදු නීතිමය කටයුත්තක් සිදු වී නොමැත. අපගේ විශ්වාසය එය එසේ වීමට බලපා ඇත්තේ ඔහුගේ ලබ්දිය වන්නට ඇත. අනෙක අපට ඇති ප්‍රෙහෙළිකාව නම් වෙනත් කරුණු සම්බන්ධව නීතිමය උපදෙස් පතනවිට ක්ෂණිකව ක්‍රියාත්මක වන්නටත් මේ සඳහා එසේ නොවීමටත් ඇති බාධකය කුමක්ද යන්නයි. එපමණක් නොව බෞද්ධ කාරණාවන් සම්බන්ධ බොහොමයක් ලිපි ගොනු එලෙසින් හිරවී ඇති බව අපගේ දැනීමයි. මෙනිසා මෙම අවාසනාවන්ත තත්වයන් පිළිබඳ නිර්ණය කිරීමට භාර දෙන්නේ මේ රටේ අතිබහුතරයක් වු සිංහල බෞද්ධ ජනයා වෙතටයි. ඔබ විසින් තෝරා පත්කරගත් බලධාරීන්ට මෙන්ම කසේරුකාවක් නොමැති ශාසනභාරධාරී මහතෙරවරුන්ට ඇතුලු වගකිවයුත්තන්ට මෙම ශාසකින අභියෝගයක් හමුවේ මුනිවත නොරැක ඉදිරිපත්වන ලෙසට සහ මොනයම් ක්‍රමයකින් හෝ බලපෑමක් කිරීම ඔබගේ වගකීමයි. මෙතුවක් කල් මේ සිංහල ජාතියකත් සම්බුද්ධ ශාසනයත් ආරක්ෂා කරගත්තා නම් ඒ සෑම අවස්ථාවකදීම එසේ සිදු වූයේ රතු පලස් හෝ පාවඩ මතින් නොවන බවද ඔබ තරයේ සිහි තබා ගත යුතුය

– පූජ්‍ය මැඩිල්ලේ පඤ්ඤාලෝක හිමි.

කතෝලික ආගමික ත්‍රස්තවාදය දැන් පාසැල් පෙළ පොතේ

Click here for PDF version

මේ හෙළිදරව්ව කරන  පූජ්‍ය මැඩිල්ලේ පඤ්ඤාලෝක හිමි ප්‍රාර්ථනා බෝධියකින් සුවසේ චතු සත්‍ය අවබෝධ කරත්වා! ජාතිය වෙනුවෙන් දිගටම අප දැනුවත් කරත්වා!

ආගම් යනු මිනිසුන්ගේ සිත් සතන් නිවා සනසන ප්‍රබලම සමාජ ඒකකයකි. නමුත් අද ලෝකය පුරා ප්‍රබලව ව්‍යාප්ත වී තිබෙන බොහෝ ආගම් තුළ එම නිවී සැනසීම නොතිබෙන බව අමුතු රහසක් ද නොව බොහෝ ආගම් අද වනවිට පාදක වි තිබෙන්නෙ මිනිසුන් තලා පෙලන , විනාශකර දමන , කාන්තා නිදහස දැඩි ලෙස අහිමි කර තිබෙන ලෝකයම ගිනි ජාලාවක් බවට පත් කරන අමු සොහොනක් කිරීමටය. ලෝක ඉතිහාසයම පිරික්සා බැලීමෙන් සිය දහස් වාරයක් යළි යළිත් ඔප්පු වෙන කාරණාවක් නම් සෑම අරගලයක් පිටුපසම දැවැන්ත ඡායාව ආගම බවයි. අදටත් ලෝකයේ බලවත් යැයි කියා ගන්නා රාජ්‍යයන් නොනිමි අරගලයක නිමග්නව සිටින්නේ ආගම්වාදයන් තුළ උපරිම අන්තවාදයට පිවිසීමෙනි. මෙවන් ලෝක් පසුබිමක් තුළ ලංකාවේ අපටද ඒ මහා ඕගයන්ගේ තාඩන පීඩන වලට වසර සිය ගණනක් තිස්සේ ලක් වන්නට සිදුවී ඇත. නමුත් අරුමයට කරුණක් ඇත. ලෝකයේ වෙනත් රාජ්‍යයක් මේ තරම් දුරට එවන් තාඩන පීඩන වලට ලක්වුවා නම් ඒ හැමකක්ම ඒ මහා ඕගයන්ගේ සැඩ පහරට හසුව අගක් මුලක් සොයාගත නොහැකි ලෙස විනාශ වනු නොඅනුමාන වීමයි. ඒ සදහා ඕනෑ තරම් නිදසුන් පෙරදාට වඩා අද විද්‍යාමාන වී ඇත. ලෝක ඉතිහාසයේ කිසිදු තැනක බුදු දහම ව්‍යාප්තිය වෙනුවෙන් ලේ සෙලවීමක් සිදු කළ බවට සඳහම් වී නොමැත. නමුත් අන්තවාදයන්ගේ ගොදුරු බවට පත්වු ඔනෑතරම් බෞද්ධයින් නම් ඇත.

නිර්මල බෞද්ධ දර්ශනය මේ මිහිතලය මත ජීවමාන කිරීමේ පෙරගමන් කරුවන් බවට එදත් අදත් පත්ව ඇත්තේ සිංහල බෞද්ධයන්ය. එය අතීතය මෙන්ම වර්තමානය තුළින්ද යළි යළිත් පසක් කරන සත්‍යතාවයකි. වසර සිය ගණනක් තිස්සේ විදේශ ආක්‍රමණිකයන්ගේ ග්‍රහණයට හසු වු සිංහලයා සිය දෑස් ඉදිරිපිටම තම දරුවන් මරා දමද්දී බෞද්ධකම පාවා නොදී සිටි උදාර ජාතියකි. නමුත් ඉතා සටකපටි වූ පරදේශක්කාරයින් තමන්ගේ අනන්‍යතාවයන් ඉදිරියට පවත්වාගෙන යමින් තමන් පැතු දෑ ඉටුකරවාත හැකි අන්දමේ කලු සුද්දන් ටිකක්ද කදිමට බෝ කරවා තබා යන්නට නොපසුබට විය. අද ඒ කලු සුද්දන් පරදේශක්කාරයින් කළාටත් වඩා හොඳින් එම කාර්යය සිදුකරමින් සිටීම මොන තරම් අභාග්‍යයක්ද ?

එම ඒජන්තවරුන් සිය කාර්යයයන් තම ක්ෂේත්‍රයන් තුළ හිඳිමින් හා ඉන් පරිබාහිරව හිඳිමින් අපූර්වට සිදු කරති. මෙහිදී එම සියලු කාර්යයන් පිළිබද අවධානය යොමු කිරීමට යත්න නොදරමි. ලොව මොනයම් බසකින් නිර්මාණය වුවද සාහිත්‍ය යනු සීමා මායිම් නොතකා මනුෂ්‍යත්වයේ උතුම් පරමාර්ථයන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටින නිර්ව්‍යාජ කැඩපතකි. හුදෙක්ම මෙයින් සාහිත්‍ය ජාති , ආගම් , සංස්කෘතීන් වෙනුවෙන් පෙනී නොසිටින බවක් නොකියමි. මනුෂ්‍යත්වයේ සැබෑ මුහුණුවර පෙන්නුම් කරන ආධ්‍යාත්මය සංවර්ධනය කිරීමට ඉවහල් වන්නාවු ආගම හා කලාව යන සංවේදනාත්මක අංගයන් දෙකම ඉතා පහත් ලෙස යොදා ගමිනින් යමෙක් උපන්නාට මේ ලොව වැනෙනවා විනා යනාදියෙන් එය තමන්ගේ ආත්ම ලාභයන් උදෙසා අන්තවාදී ලෙස යොද වන්නේ නම් එවන් මිනිසුන්ගෙන් ආගමට හෝ සාහිත්‍යයට කවර නම් සෙතක් සිදු වන්නේද ?

එවන් අන්තවාදිනියකගේ ලේඛනයක් පිළිබදව මෙහි සටහන් තබන්නේ මේ ඛෙදවාචකයේ ආසන්නතම නිදසුන එය වන බැවිනි. අධ්‍යයන පොදු සහතික පත්‍ර සාමන්‍ය පෙළ විභාගයට නියමිත 11 වන ශ්‍රේණියේ ඉංග්‍රීසි සාහිත්‍යය පෙළ පොතේ එන පුණ්‍යකාන්ති විජේනායක නැමැත්තියක් විසින් ලියන ලද “වඳුරෝ” නම් කෙටි කතාව සාහිත්‍ය නිර්මාණයකට වඩා ආගමික ත්‍රස්තවාදයෙන් පිරුණු ලියවිල්ලකි. පෑන අවියක් කරගෙන නිර්මාණ කරමින් තම මහා වගකීම රට දැය සමය උදෙසා ඉටුකළ උත්තුංග මානවයන් පිළිබදව මම දන්නෙමි. එම පෑනම උපයෝගි කර ගමිනින් මහා විනාශ කළ වුන් ගැනද මම අඩු වැඩි වශයෙන් අසා ඇත්තෙමි. දරුවන් යනු දැයේ ජීවනාලියයි. එවන් වූ දරුවන් උදෙසා හොඳම දේ දෙනවා යැයිද මම පවසමි. එය එසේ වියයුතුය. ළපටි නොමේරූ මල් කැකුළුවන් දරුවන් උදේසා හොඳම දේ දිය යුතු වන්නේ මේරු පසු රිසි සේ නම්වාගත් නොහැකි නිසාවෙනි. එනිසා දරුවන්ගේ මනස විකෘති වන අයුරින් යමෙක් සිය නිර්මාණ කරනයේ  යෙදෙන්නේ නම් එය මහා ද්‍රෝහීකමක් නොවන්නේද ?

මේ උත්සාහය තවත් සාහිත්‍ය නිර්මාණයකට රසාස්වාදයක් සැපයීමක් නොවන බව මුලින්ම සිහිකළ යුතුය. නැතහොත් ඇතමෙක් මෙය රසාස්වාදයක් ලෙස පමණක් ගෙන ඉවතලන්නට පිළිවන. “වඳුරෝ” කෙටිකටාව හුදෙක්ම බුදු දහම සම්බන්ධව වගේම ශාසන සම්ප්‍රදාය පිළිබඳව අන්තවාදීව ඉදිරිපත් කරන විවේචනයකි. කුඩා දරුවෙකු පැවිදි වී ගත කරන ජීවිතය ඉතා කටුක දුෂ්කර එකක් බවත් එය මහා අපායකට නොදෙවෙනි බවරත් සේයා මවමින් ශාසනයේ චිර පැවැත්මට අහියෝග කරන ඇය කතා සම්ප්‍රදායේ සත්‍ය හා කල්පිතය යොදාගෙන ඇත්තෙ හුදු කල්පිතයක් සඳහාම පමණක් වන බවට නම් මනාව පැහැදිළිය. කුඩා සාමණේර නමක් හා වඳුරු රංචුවක් වටා ගොඩ නැගී ඇති මේ කතා වස්තුවේ ආරම්භයේදීම “සිවුර ඔහුගේ නිදහසට බාධාවක් විය” යනුවෙන් දක්වා ඇත. මෙයින් පැවසීමට උත්සාහ දරා ඇත්තේ සිවුර දැරීමම නිදහස අහිමි වීමේ ප්‍රධාන කාරණයක් බවයි. නමුත් සම්බුද්ධ දේශනාව මැනවින් පිරික්සා බැලීමෙන් පැවැදි දිවියේ ඇති නිදහස් නිවහල් භාවය මොනවට පැහැදිලි කර ඇත. නිවන නම්වු පරමාර්ථ සාධනය උදෙසා පැවිදි දිවිය තරම් තෝතැන්නම් වෙනත් නොමැත. ව්‍යාජ මානව හිමිකම් පිළිබදව පුරසාරම් දොඩන ඇත්තන්ද පවසන්නේ මෙය මානව හිමිකම් කඩ වීමක් ලෙසයි. මෙම ලේඛිකාවද එම ව්‍යාජ මානව හිමිකම් සුරැකීමේ නියෝජිතවරියක් දැයි. අප නොදනිමු. පියාපත් බර පමණක් ඇති කුරුල්ලෙකුගේ ජිවිතයට සමාන වු පැවිදි දිවිය නිදහසක් නොමැති දිවියක් ලෙස අර්ථගැන්වීමට යත්න දැරීමෙන් නිදහස ලෙස ඔවුන් අර්ථ ගන්නවා ඇත්තේ මිනිසාගේ සිවාධීනත්වය හෑල්ලු කරමින් මිනිසා යනු නිකමෙක් ලෙස ඉදිරිපත් කරන නිර්මාණවාදීන්ගේ වහලුන් වීම වන්නට ඇත. අකාලයේ දන් නොවැළෑදීමේ ශික්ෂා පදය මෙහිදී අවඥාවට ලක්වන අයුරින් හා පැවිදි වුවහොත් කුසගින්නේ ඉන්නට ඉදුවන්නේය යනුවෙන් භීතියක් ඇතිවන අයුරින් ” එම කෑම ඔහු උදේ වරුවේ සිඟා කා එකතු කරගත් ආහාරයේ ඉතිරිය විය. එය ඔහුගේ දිනකට ලැබෙන එකම ආහාර වේල විය” ලෙස දක්වයි. කුඩා දරුවන් විකාලභෝජනය පිළිබද ශික්ෂා පදය දන්නවා වන්නට පිළිවනි. එසේ වුවත් ඇයට මෙහිදී හිතාමතා උලුප්පා දක්වන්නට උත්සාහ දරා ඇත්තේ පැවිදි දිවිය කායික පීඩාවක් බවටයි. තවදුරටත් කරුණු දක්වා ඇති ඇය. ” ඔහුට ලැබුණ මේ යම්තම් ප්‍රමාණවත් වු ආහාර වේලෙන් ඔහු පාන් පෙති දෙකක් හා කෙසෙල් ගෙඩියක් ඉතිරි කරගෙන තිබිණි” යන්නෙන් පැවසීමට උත්සාහ දරන්නේ එක වේලක් ආහර ලැබුණද එයද කුසපුරා නොලැබෙන බවයි. යම්තම් ප්‍රමාණවත් වු යන්නෙන් එන මැනවින් පැහැදිලි වේ. නමුත් කතාවේ මැද භාගය වන විට අග මුල අමතක වු ඇය ඉතිරි වු ආහාරයෙන් පාත්‍රය පුරවාගෙන වඳුරන්ට දෙන්නට යන බව පවසයි. සාමණේර හිමි නම වයස 6ක් තරම් වු කුඩා කෙනෙක් බව දක්වා ඇත. නමුත් ඇය නොදන්නවාට බුද්ධ නියමය අනුව වයස 7ක් වත් සම්පූර්ණ වු පසු දරුවෙකු පැවිදි කිරීම සම්ප්‍රදායයි. ලේඛිකාව කතාව ආරම්භයේ පාහේ බුද්ධ නීතියටද අවමන් කර ඇත්තේ සිතා මතාම වන්නට ඇත.

“වඳුරු අම්මාවරු කීප දෙනෙක් ඔහු සමීපයට පැමිණියහ. සැණේකින් ඔහුට තමා වඳුරු අම්මා කෙනෙක් ඇති වඳුරු පැටවෙක් වුවා නම් යැයි සිතුණි.” මෙයින් දරුවන් තුළ මතු කරන්නට උත්සාහ දරනවා ඇත්තේ පැවිදි වු පසු කිසිවෙකුගේ ආදරයක් කරුණාවක් නොලෑබෙන බව හා විහාරස්ථානවල වැඩ සිටින ගුරු හාමුදුරුවරුන් ප්‍රමුඛ මහා සංඝරත්නය අකාරුණික සිත් පිත් ඇති පොඩි දරුවන්ගේ මානසිකත්වය තේරුම්ගත නොහැකි පිරිසක් ලෙසය. පැවිදි දිවියට එළඹෙන විට දෙමාපිය හිතවතුන්ගෙන් ඈත් වන බව සැබෑවක්ය. නමුත් වර්තමානයේ එම ඈත් වීම පරමාදර්ශයන් තුළම සිදුවන ඈත්වීමක් නොවන බව ලොකු කුඩා කවුරුත් දන්නා සාමාන්‍ය කරුණකි. අනික් කරුණ නම් මෙම කතාවස්තුවේදී ඇය අනියම් ලෙස උත්සාහ දරා ඇත්තේ හුදෙක්ම පැවිදි වන්නේ කාත් කවුරුත් නැති අසරණයන්ම බවටයි. සාමණේර දිවියට නිගරු කර ඇති ඇය මෙසේ පවසයි. ” දැන් වඳුරන් සමග සිටින විට ඔහු සාමණේර හිමි නමක් නොව තම කෙළිලොල් මිතුරන් සමග සිටින කුඩා ළමයෙකි.” සමාජ සම්බන්ධතා පැවැත්විමට සිවුර දැඩි බාධාවක් බව ඇය අනියමාර්ථයෙන් නොපවසන්නේද ?

කුඩා සාමණේර හිමිවරුන්ට පන්සලේ සිටින ඇත්තන්ගෙන් කිසිදු ආදරයක් කරුණාවක් නොලැබෙන බව සෘජුවම පවසන ලේඛිකාව වඳුරන් හා හාමුදුරුවරු සමාන කරමින් හාමුදුරුවරුන්ට වඩා තිරිසන්ගත සත්වයින් හොඳ බව නොපවසනවා යැයි පැවසිය හැක්කේ කා හටද ? “ඔහු ආදරය හඳුනාගත්තේ වඳුරන්ගෙනි. ඔහු වඳුරන් ස්පර්ෂ කළ විටත් ඔවුන් ඔහු ස්පර්ෂ කළ විරත් ඔහු ආදරය හඳුනා ගත්තේය. ඊට කලින් ආදරය කුමක්දැයි දැන සිටියේ නැත. ආශ්‍රමයේ කිසිවෙක් ඔහුව ආදරයෙන් ස්පර්ෂ නොකළේය.” ආරාම වල වැඩ සිටින භික්ෂූන් වහන්සේලා පිළිබද දරුවන් කුමන අන්දමේ දක්මක් ඇතිකර ගනීද යන්න පිළිබද මොහොතක් සිතන්න. දරුවන් තුළ බුදු දහම පිළිබද, ශාසන සම්ප්‍රදාය පිළිබදව. හාමුදුරුවරුන් පිළිබද මොන අන්දමේ විග්‍රහයක් ඇති කර ගනිද , මෙය ඉතා බරපතල තත්වයකි. අරුමයට කාරණාව නම් මෙම පෙළපොත වසර ගණනාවක් තිස්සේ පාසල් ළමුන්ට නිර්දේශ වී තිබෙන අතර අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශයේ උපදේශක මණ්ඩල , විශේෂ කමිටු ආදී නොයෙක් පරිපාලන ව්‍යූහයන් පවතිද්දී මෙවන් පහත් මට්ටමේ ක්‍රියාදාමයක් සිදු කරමින් පාසැල් දුවාදරුවාගේ මනස විකෘති කොට බුදු දහම පිළිබද වැරදි ආකල්පයන් ඇති කොට තිබෙද්දීත් මෙ සදහා කිසිදු විරෝධයක් ගොඩ නොනැගීමයි. මෙම සටහන තබන මා ද මෙවන් අන්තවාදී ක්‍රියාවක් පෙළ පොතට ඇතුළත් කොට ඇති බව දැන ගත්තේ මෙම විෂය හදාරන දරුවෙක්ගෙන් වීම සුවිශේෂීය. අනෙක් කරුණ පාසල් තුළ මෙම විෂය උගන්වන ගුරුවරු කුමන මට්ටමේ අයද කියා හෝ එකිනෙකාගේ ඉගැන්වීම් ශෛලීන් කෙබඳුද කියා අප දන්නේ නැත. මෙනිසා මෙහි ඇති භයානක කම තවදුරටත් තීවෘ නොවන්නේද ? දෛනිකව පාන්දරීන් අවදි වීම භික්ෂුවට වගේම කාහටත් වැදගත් වන්නේ එම කාලයේ උපයෝගීතාවයත් සමගය. සාමණේර හිමි නම පාන්දරින් අවදි වීම නිසා වෙහෙසට පත්වන බව දක්වන ලේඛිකාව එතැනින් නොනැවතී මහා වැඩ කන්දරාවක් මෙම කුඩා සාමණේර හිමි නමට පැවරෙන පව දක්වන්නෙ පාසැල් ළමුන්ගේ පමණක් නොව සංවේදී සිත් ඇති කාගේත් සිත් පාරවන අන්දමටය. එක් තැනකදී ” ඔහු විඩාව නිසා වෙව්ලන්නට විය. ඒ  ඔහු ඉර උදාවටත් පෙර අවදි වු නිසාය” මානසික වශයෙන් හා කායික වශයෙන් අතිශය වෙහෙසකර ජීවිතයක් පැවිදි භූමිය තුළ ගෙවන්නට සිදුවන බවට අදහසක් ඇති නොවන්නේ කාගේ සිත් තුළද ? ” ආශ්‍රමයේ ළාබාලම හිමි හැටියට පුදසුන පිරිසිදුව තැබිම ඔහුගේ රාජකාරිය විය” ඉතා පිළිකුල් සහගත වාග්මාලාවක් යොදාගෙන ඇති මෙහිදී කුඩා සාමණේර හිමි නමගේ හීල් දානය පිළිබදව දක්වන්නේ මෙසේය “ඔහු සිය හිල් දානය වු හාතාවාරිය කැඳ ගිල දැම්මේය”

සාමණේර හිමි නමකගේ පැවිදි ජීවිතය මෙහෙකාර සේවයක් සේ අතිශය කටුක බව දැක්වීමට දරා ඇති උත්සාහයේ තරම මෙයින් පැහැදිලි නොවන්නේද ? ” ඔහු වැඩිහිටි ස්වාමීන් වහන්සේලාගේ පඩික්කම් සෝදා බීමට කල ගෙඩියක වතුර උණු කළේය.” විහාරස්ථාන වල කුඩා හිමිවරුන්ට ඉතා අමානුෂික ලෙස සලකන බවට මේ තුළින් අදහසක් මතු නොවන්නේද ? වඳුරන් දැකීමෙන් ඔහුගේ විඩාව පහවන බව දැක්වීමෙන් ගම්‍යමාන කිරීමට යත්න දරනවා ඇත්තේ ආශ්‍රමයේ සිටින මිනිසුන්ට වඩා කැලේ සිටින තිරිසනුන් හොඳ බවය. ” ඉතා දුක්බර බැල්මකින් යුතුව ඔහු තුරුලිය කුරුල්ලන් පැහැබර හිරු එළියෙන් මිදිය යුතුය , සෑම විටම ඔහු තමා මිනිසත් බවක් ලැබ ඉපදුන බව මතක තා ගත යුතුය.” බුදු දහම තරම් පරිසර හිතකාමි වෙනත් ආගමික හෝ දාර්ශනික ඉගැන්වීමක් මේ මිහිතලය මත නොමැත්තේය. බුදු රජාණන් වහන්සේගේ ඉපදීමේ සිට එය සෑම තන්හිදිම පසක් කොට ඇත. මෙවන් උත්තරීතර ඉගැන්වීමක් සිදු කරන බෞද්ධ දර්ශනය විකෘති කරමින් ලේඛිකාව විසින් පරිසරයට වෛර කරන පිරිසක් සසුන්ගතව සිටින බවට පසක් කිරීමට යත්න නොදරන්නේද ? අනෙක මනුෂ්‍ය ජීවිතයේ වටිනාකම පහදා දීමට යත්න දැරීම තුළින් කුඩා මනසට නොදැරිය හැකි අන්දමේ ඉගැන්වීම් ක්‍රමයක් පන්සල් තුළ පවතින බවට අනිසි ඉඟියක් මේ තුළින් නොදෙනවා යැයි පැවසිය හැක්කේ කා හටද ?

මෙලෙසින් වඳුරෝ කෙටිකතාව ලියු පුණ්‍යකාන්ති විජේනායක නැමැත්තිය කාගේ හෝ කොන්ත්‍රාත්තුවක් මත මේවා සිදුකරනවාදැයි මට ඇත්තේ දැඩි සැකයකි. මන්දයත් 2600 වැනි ශ්‍රී සම්බුද්ධත්ව ජයන්තියට දින ලංවත්ම සෑම ක්ෂේත්‍රයක් තුළින්ම පෙරදාට වඩාත් බුදු දහම විනාශ කිරීමේ සැලසුම් විවිධ ස්වරූපයන් ඔස්සේ ක්‍රියාත්මක වෙමින් පවතින බැවිනි. පාසැල් පෙළ පොත් තුළින් බෞද්ධ ඉගැන්වීම වගේම ජාතිකත්වය දැඩි ලෙස අභියෝගයට ලක් කරමින් කර ඇති විකෘතීන් රාශියකි. ජාතියේ සැබෑ පියා වු ශ්‍රීමත් අනගාරික ධර්මපාල උතුමාණන් පිළිබද වු පාඩම් මාලාවන් ඉවත් කරමින් හා එතුමාණන් හුදු ආගමික නායකයෙක් බවට පමණක් පත් කරමින් ඔහු ජාතික නායකයෙකු බව වසන් කොට ඇත. සැවොම ඒකරාශී වී නිර්මාණය කරන්නට වෙර දරන ශ්‍රී ලාංකික ජාතිය පිළිබඳ ප්‍රයත්නය පවා අද දින විට පාසෑල් පෙළ පොතට රිංගා ඇත. ජාතියේ පිනට වුන නාමයෙන් විජාතික එස් මහින්ද හිමියන් ලියූ

ඉපදුන රටට අදහන ආගමට සෙ                        ට

මොන මොන අන්දමින් මුත් මෙහෙයක් නොකො      ට

පැටවුණු බරක් මෙන් ලංකා පොලව පි                       ට

පසුවන එක හොඳද සිංහල පුතෙකු හ                 ට

ඒ උදාර කාව්‍ය කසේරුකාවක් නොමැති සංස්කාරකයින් විසින් අද විකෘති කොට ඇත්තේ අවසන් පේලියේ සිංහල පුතෙකු හට යන්න ලංකා පුතෙකු හට ලෙසිනි. එනිසා අවසන් වශයෙන් නිසි බලධාරීන්ගෙන් අප ඉල්ලා සිටින්නේ මෙවන් අන්තවාදී ක්‍රියාවන් අඩුම තරමින් අධ්‍යාපන ක්ෂේත්‍රය තුළින් වත් බැහැර කොට ළමා මනස් විකෘති කිරීමේ ආගමික තස්තවාදය තවදුරටත් උඩු නොයවා වහාම නවතාලන්නට කටයුතු සලස්වන ලෙසයි.

– පූජ්‍ය මැඩිල්ලේ පඤ්ඤාලෝක හිමි.

ගෝලීය ද්‍රවිඩ සංසදයේ ප්‍රධාන එමානුවෙල් දේවගැති කවුරුන් කියා සිතන්නේද?

ශ්‍රී ලංකා ජනපතිවරයා ලන්ඩන් නුවරට පැමිණි අවස්‌ථාවේ කොටි ඩයස්‌පෝරාව සිය සුපුරුදු කොටි හඬ නැගීමට ක්‍රියා කළහ.

ශ්‍රී ලංකා ජනාධිපතිවරයා නතරවී සිටි හිල්ටන් හෝටලය ඉදිරියේදීද බ්‍රිතාන්‍ය කොටි විරෝධතා දක්‌වද්දී ඊට එරෙහිව ශ්‍රී ලාංකිකයන්ද නිසි ප්‍රතිචාරය දැක්‌විය. මෙලෙස විරෝධතා දැක්‌වූ ලන්ඩන් කොටින්ගෙන් සියයට 90 ක්‌ම වන්නිය ඇසින් දැක නැත.

ශ්‍රී ලංකා ජනාධිපතිවරයාට බ්‍රිතාන්‍යයට පා තැබීමට ඉඩ නොදෙන ලෙස ඉල්ලන ලන්ඩන් කොටි ත්‍රස්‌තයන් ගෝලීය ද්‍රවිඩ සංසදයේ ප්‍රධාන එමානුවෙල් දේවගැති කවුරුන් කියා සිතන්නේද? නිර්වේලි බැංකුව කඩා සොරාගත් මුදල් තිබුණේ එමානුවෙල් දේවගැතිගේ දේවස්‌ථානයේ අල්තාරය පසුපසය. අපරාධ විමර්ශන නිලධාරින් එම මුදල් සොයාගත් නමුත් එවකට සිටි ඇතැම් ජ්‍යෙෂ්ට පොලිස්‌ නිලධාරීහු එමානුවෙල් දේවගැතිව අත්අඩංගුවට ගැනීමට ඉඩ දුන්නේ නැත.

එහි ප්‍රතිඵලය වූයේ එමානුවෙල් බ්‍රිතාන්‍යයට පැනයාමයි.

From: http://www.divaina.com/2012/06/07/feature02.html

The Pastor’s Ass – Here’s a little “CLEAN” humor with a good moral

The Pastor’s Ass

A Pastor entered his donkey in a race and it won.

The Pastor was so pleased with the donkey that he entered it in the race
again, and it won again.

The local paper read:

PASTOR’S ASS OUT FRONT.

The Bishop was so upset with this kind of publicity that he ordered the Pastor
not to enter the donkey in another race..

The next day, the local paper headline read:

BISHOP SCRATCHES PASTOR’S ASS.

This was too much for the Bishop, so he ordered the Pastor to get rid
of the donkey..

The Pastor decided to give it to a Nun in a nearby Convent..

The local paper, hearing of the news, posted the following headline the next day:

NUN HAS BEST ASS IN TOWN.

The Bishop fainted!

He informed the Nun that she would have to get rid of the donkey, so she
sold it to a farmer for $10.

The next day the papers read:

NUN SELLS ASS FOR $10.

This was too much for the Bishop, so he ordered the nun to buy back the
donkey and lead it to the plains where it could run wild.

The next day the headlines read:

NUN ANNOUNCES HER ASS IS WILD AND FREE.

The Bishop was buried the next day.

The moral of the story is ….
Being concerned about public opinion can
bring you much grief and misery. It can even shorten your life…

..So be yourself and enjoy life to the fullest.

Stop worrying about everyone else’s ass and
you’ll be a lot happier and live longer!

Have a nice day!
And remember… sharing is caring!

මෙහි සිංහල අනුවාදය මෙතරම් රසවත් නොවේ, එය ඉල්ලා නොසිටින්න.

Movie – අති පූජණීය සෝම හිමි ඝාතනය ෆීලික්ස් පෙරේරා අතිනුත් අනුමතද?

සංඝ ඝාතක ශාන්ති ජයසෙකර යනු නිදහසේ ජීවත්වන අපරාධකාරයෙකි. මූගේ චරිතය පිළිබඳ ලිපි ඔබ කියවා ඇතැයි සිතමු. රටටම අනගි රත්නයක් වූ පූජණීය සෝම හිමිපාණන් උපක්‍රමයෙන් දුරු කතරක තනිකර මේ පාපතර කතෝලික පූජකයා කල අපරාධයේ බියකරු බව සිතා ගැනීමට පවා නොහැකි තරම්ය.

මේ සියල්ල කල අපරාධකරු රුසියාවේ රතු පලස් මතදී ෆීලික්ස් පෙරේරා නම් කතෝලික ඇමතියා හා නටපු නාඩගමක් උගේ යූ ටියුබ් ගිණුමේ දමාගෙන සිටී. මේවා සියල්ල අපි සංරක්ෂණය කරගෙන සිටින්නෙ සෝම හිමි ඡායාරූප පෙල මෙන් මේවාද අතුරුදහන් වීමට ඉඩ ඇති බැවිනි. එසේ වුවහොත් දැන්වූ සැනින් ලබා දීමට අපි ක්‍රියා කරන්නෙමු. කතෝලික පල්ලිය නම් සාතන්ගේ බලවේගය හොඳින් හඳුනාගනිමු. මේ මිනීමරුවාත්  ඌ හා පෙම් කෙලින පාහර ඇමතියාත් සියල්ල නීතිය හමුවට පමුණුවන තෙක් රජයට බලපෑම් කරමු.

part 1

http://youtu.be/3bs93kYANQE

part 2

http://youtu.be/pojOHNtszcI

ලංකා පල්ලියේ රෙද්ද පල්ලෙන් බේරෙන ආගමික සහජීවනය

ලංකාවේ කතෝලික සභාවක් මිස ශාසනයක් නැත. ශාසනය යන උතුම් වචනය අඩු තරමින් විද්‍යාවෙන් පවා පිළිනොගැනෙන ඉතා බොළඳ කතෝලික ආගම වෙනුවෙන් කූට ලෙස භාවිත කරමින්, කතෝලික පල්ලිය ක්‍රියාත්මක වන බව මේ පුවත පෙන්වා දෙයි. ජෙයරාජ් මැතිණිය සිය දරුවන් සහභාගී කරගෙන බෞද්ධ ආගමික වතාවත් වල යෙදීමට එරෙහිව මේ මීගමු කුරුස යුද්ධ කරුවන් තර්ජනය කර සිටින්නේ ත්‍රස්ථ කාඩිනල් විසින් ආගමික සහජීවනය වෙනුවෙන් කපටි ප්‍රකාශ පුවත්පත් වලට නිකුත් කරන අතරමය.

මේ නින්දිත ලංකා පල්ලිය හා දෙවියෝ අතීතයේ කොටින්ගේ පමණක් දෙවියෝ වූහ. නපුංසක සිංහල කතෝලිකයෝ පල්ලි ජාති ද්‍රෝහී කම් වලදී ඇටි කෙහෙල් කෑ රිළවුන් මෙන් දුර්මුඛ වූහ. කර කියා ගැනීමට දෙයක් නැතිව එයටම ආවැඩූහ.

මේ ජාතියට, බුදුසමයට එරෙහි නවීන පන්නයේ ද්වේෂ සහගත ප්‍රහාරය සර්වාගම් ඉනාව බෞද්ධයාට කැවීමට උත්සාහ කරන කතෝලික පල්ලියෙන්ම බව අමතක නොකරන්න. සර්වාගම් ප්‍රෝඩාවට සහමුලින් විරෝධය දක්වන්න.

පණිවුඩය මත ක්ලික් කල විට විශාල වේ